Gain riebewies

Bie Oafko zien hoes laans laip n teerde weg. Voak was t of aal t verkeer hier juust stad ien mos of stad weer oetvoarde. As twij linten noast nkanner trokken buzzen, outo’s, motors, scooters en fietsen bie hoge hoezen laans.
Oafko woonde ien benedenhoes. Hai zat aan toavel te eten en loerde mit kop schuuns deur t roam. Op riepke bie hoes laans laip n moagere vraauw. Heur kerel was aal n menuut eerder verbie lopen. Oafko haar vanmirreg speklappen bie eten. Hai kaauwde spek tot n baalje. Mit wodder slook hai baaljes deur. Eefkes hil hai glaas vol wodder tegen licht aan van t roam. Ien t wodder sweefden wel doezend leutje piezeltjes. Noa n zetje was glaas leeg. Ien keuken vulde Oafko glaas weer bie. Tussen koamer en keuken ien zat gain muur.
Oafko haar n bonkerge kop, n bonkerg lief en n bos geelachteg hoar. Hai zaag der jonk oet veur zien leeftied. Gain minsk dij hom drijenvatteg joar gaf.
Dou eten doan was, lait Oafko haile brud op toavel stoan. Hai ging op baank zitten te kieken noar verkeer. Ainks was Oafko òfgunsteg op elkenain dij achter stuur zat. Hai haar zulm gain riebewies. En dat was nait te verdroagen.

Drij jongkerels scheurden haard op scooters deur stroat hìn. t Wazzen schiere, felkleurde scooters. Zetje loader kwammen zai weer verbie. Doarnoa nog n moal. Oafko kinde jonges goud. Òlste jong haitte van Wulm Kevering. Dij aner gasten wazzen Wulm zien jongere bruiers. Bie zetten mog Oafko bie ain van jonges Kevering achterop scooter zitten. Oafko haar bie heur pa, Ab Kevering, op schoul zeten. Gain male kerel.
‘As doe n riebewies hes, Oafko, din maags ien mien outo voaren,’ haar Ab wel ais zegd. En dat was gain gekhaid.
Oafko dochde aan zien aigen bruier Joop. Dij wer deur zien kammeroaden Joop Bunzel nuimd. Dij haar van zien twinnegste joar òf aan n riebewies. As hai n moal bie Oafko op veziede was, ston zien outo ien stroat. Joop Bunzel haar sinten en was wies mit zien bruier. Bie zetten schoof Joop twinneg of viefteg euro noar Oafko tou. Joop vertraauwde zien bruier en lait zien knip rusteg op toavel liggen as hai eefkes vot mos.
Stel die ais veur, dochde Oafko, dat k n moal zien riebewies tou knip hoal. Dat k dij n zetje bruken dee. Din laip k noar Ab Kevering tou en mog k ien zien outo voaren. Op riebewies, t ròze paske, ston Joop zien foto. Mor baaide bruiers haren zulde kop.
‘Kom Ab, geef mie sleudels,’ heurde Oafko homzulmzeggen. En ien verbeeln stapte hai ien Kevering zien outo. Doar ging t hìn! Jonges op scooters swaaiden hom noa!
Mor waarkelkhaid was aners. Oafko wer der nait goud van. Rieles, dat was nait te betoalen. En wat hai dee, was vlaigen van oetzendbero noar oetzendbero. t Was braiven schrieven om waark te kriegen. En der mozzen veur gemainte ook nog waarkversloagen ienvuld worren. Hai kon wel op zien kop stoan, mor vaast waark, dat kreeg hai nait.
Hou, èh … hou zol t ainks vuilen as hai tegen n boom opjoug? En watveur geluud mouk n zaikenouto, of n outo van pelietsie? Hai vroug t hom òf. Ien verbeeln zaag Oafko oeraanje en blaauwe swaailichten.
Kleurde licht mouk hom blied!
Oafko ging outootje speulen! Hai kwam ien t ìn, draaide n sleudeltje om dij gain staarveling zain kon. Oet zien mond kwam geluud van starten van n outo. Doar ging t hìn, deur koamer hìn. Inkeld Oafko kon dij luxe woagen zain. Veur aal aner minsen laip doar n haalsmaal dij n bult lewaai mouk.
Ien boeten stonnen jonges van Kevering veur Oafko zien roam te kieken. Zai lagen krom van t laggen.
Haren pien ien t lief. Duurde n zetje veurdat Oafko heur gewoar wer.
No wazzen jonges aan zet. Wulm Kevering dee of hai ien kezien bieten wol. Zien bruiers sabbelden en slikten aan t glaas. Dou wezen zai wild noar Oafko zien veurdeur.
Oafko wis wat zai wollen. Hai mos stroat op runnen en veur outo speulen. En mit verkeer mit runnen.
As hai goud zien best dee mog hai achterop scooter.
Oafko smeet veurdeur open. Hai haar n male blik ien kop. Stoof stroat op. Doar ging t hìn, ien luxe woagen dij gain minsk zain kon, behaalve Oafko zulm. Doar runde hai maank outo’s, scooters en fietsers. Oafko haar n bult van n stofke ien wiend dij over stroat dwaddelde.
Jonges van Kevering gierden t oet van t laggen. Hou maler Oafko dee, hou laiver zai t haren. Mor aal gaauw wazzen zai der zat van. Zai belkten: ‘Kom Oafko, kom mor! Doe maags mitvoaren! Mor Oafko runde aal haildal achteraan ien stroat. Hai heurde t nait.
Jonges van Kevering stoken koppen bienkanner. Op hom wachten haar gain zin meer. Zai laipen noar scooters tou. Drukten op startknopkes, gavven gas. Mit n gang vlogen bruiers riepke òf. Nee, zai gingen nait achter dij hanswòrst aan, mor juust aner kaant op. Misschain dat zai vanoavend nog even bie Oafko kieken gingen. Dat zai hom eefkes aan schrikken mouken. Dat zai op t roam bonsden bie dij haalsknoak dij nooit van zien levent riebewies kreeg.