Droake Vlaigen
Vrouger, den proat ik over zo’n daartig joar leden woz je soms nait wat veur kattekwoad of je oethoalen zollen.
Kattekwoad…. of DROAKEVLAIGEN.
Dat was in dai tied noameliek ook al mode. Tegenwoordig hebben ze van dai kant en kloare SUPERSONISCHE VLAIGERS in allerlei kleuren.
Mor toundertied muik je zo’n droake zulf.
Soms waren je doar de haile dag mit bezig. Mooi tiedverdrief.
Der wuir hail veel aandacht aan besteed. Mor ten lesten was het resultoat er ook noa.
t Mos ain grote vlaiger worden met ain lange steert. Mien bruier en ik hadden er veul tied aan besteed.
Wie hadden natuurliek veul roemte neudig omdat het zo’n grote was.
Aan de raand van het durp waren veul wailanden en akkers. Dat nuimden wie vrouger HET VEEN, hail vrouger was dit noameliek het echte veen.
Wie op stap noar het veen. Alles wuir in gereedhaid brocht.
Der zat ain hail lang touw aan, ik hail de vlaiger omhoog, nou mor wachten tot we de gooie wind hadden.
Toch schrokken wie er wel van, het was zo’n grote vlaiger worden.
Op ain zeker moment ropt mien bruier: lot hom mor los.
Droake ging langzaomerhand omhoog. Het was ain kosteliek gezicht, zon grote droak dai langzoamerhand aal verder steeg.
Wie loaten het tou aal mier vieren. Hai ging hoger en hoger.
Ik ruip tegen mien bruier, nait zo hoog, kinst er gain boas meer over worden.
Hai steeg mor en hai steeg.
Van dai grote droake bleef ain hail klain stippie over in de locht. Hai danste er over.
Hai had er wol schik in, dai droake.
Er kwam inains meer wind opzetten. Ik denk: dat gait nooit goud.
Op ain gegeven moment was het KNAP!!
Het taauw was knapt. Deurdat hai aan ain hail lang tou zat zaailde hai steeds meer oaf.
Zuchts nou wel, zee ik tegen mien bruier, nou hest de poppen(vlaiger) aan het dansen.
Toch hadden wie er behoorliek schik in.
Hai was zover oafzailt dat wie hom nait meer zagen. Droake was in gain velden of wegen te bekennen.
Nou zeg ik tegen mien bruier: Wie zallen wel op stap motten en kieken woar dat ding terechte kommen is.
Wie op de fiets gestapt. Naargens dai vlaiger.
Ik ken mie toch nait veurstellen dat dat ding in het durp beland is, zegt mien bruier.
Inmiddel s waren wie in het centrum van het durp belandt.
Zain wie doar bie kerk talrieke minsen stoan.En de klokken dai luuden.
Mot ja wel wat biezunders wezen, of nait!!
Wat is doar aan de hand. Het zal toch nait zo wezen.
En joa heur, wat was er gebeurt, je roaden het al. Onze droake was in de nok van de kerk belandt… en wel in het klokkenhuus. Het tou had zok verstrengeld om de klok, met het gevolg dat Muntendam op zien kop stond, de klokken luuden de haile tied al.
De gemainte en de koster mossen er aan te pas kommen om de klok weer te bevrijden. En… wie stonden er bie of we van niks wozzen!! Hou komt zon’n droake nou in dat klokkenhuus.
Innerliek hadden wie het nait meer.
Ain ding was zeker, we hadden DE STUNT van de dag hold en ook wel de KRAANTE denk ik.
Mooi verhoal nait… toch Woar Gebeurd!!
