Drij musketiers

‘As k mie nait vergis, hebben wie dammeet feest.’
‘Zo vroug op de mörgen al,’ zegt Famke mit braide gaap en sloaperge blik vanoet heur waarme hondennuske.
Olde stabij komt langsoam en mit zichtboare muite overìnde, rekt zok ais oet, draait twij moal in t rond en knoedelt zok vervolgens weer in hörn van hondenmand. t Is heur te vroug om zok zulvens mor te verdaipen in Wietskes opmaarken over noadernd feest. Zai let zok geern weer wegzakken in daipe dreumen.
n Tel loater komt Meiske om hörn van daaiernsloapkoamer gieren en vragt nijsgiereg:
‘Woar pruitst net mit Famke over?’
‘Neuzewies,’ plagt Wietske t levenslustege poeske.
Omdat Meiske zok zokse dingen nait zeggen loat, duurt t mor even veurdat kat en hond t hond-en-kat spellechie speulen. t Wordt Wietske al gaauw te bandeg mit zo’n verniende, schaarpnoagelge katte, dij heur aingoal achter de kont en op de kop zit. As stofzoegergeluden de koamer vullen, binnen twij honden en ain kat in waarkkoamer aan t overleggen. Zai waiten, as boas en boazinne vroug in t ìnde binnen, hai mit stofzaiger, zai mit natte lappe, den kin t mor ain ding betaiken:
‘Der komt veziede.’
En plannen binnen snel smeed.
In stille òfwachten verlopen vrouge uren. Zo liekt t tenminnent. Famke is t al laank weer vergeten, datter weschienlek bezuik komt en ronkt as n rooske. Wietske slept mit open ogen en Meiske zit, zoals gewoonliek, veur t grote schoefroam noar boeten te kieken.

Niks verradt de duustere plannen, dij de drij musketiers, soamenspanners in t kwoad, oetdocht hebben.
t Lopt tegen tien uur, as veurdeurbèle ding-dongt. Famke slept doar dwaars deurhìn, wakkere Wietske is as n springveer oet heur mand vlogen en zit binnen drij tellen mit verhoogde haartslag en snoefneus stoef aan koamerdeur. Van sloaphond noar woakhond. t Köst boazinne veul tact en mooie woorden om in de hal te kommen. Pas noa n draigend ‘en nou aan kaant’ lukt heur dat. Meiske het zok tiedens t gefruzzel bie deur tussen de kovviekopkes en gebaksschuddeltjes op t aailaand nuzzeld. Zai zit eerste rang bie t verwelkommensritueel, woar d’eerste gast op traktaaierd wordt.
‘Tsongejongejonge, wat een sprongen, Wietske liekt wel n circushond,’ stelt zai vast.
Tiedens trampo-show klingelt deurbèle veur twijde moal. Dit keer blift koamerdeur open, zodat Wietske kans boden wordt nije gasten zulf te ontvangen. Twij doames brengen nogal wat ruiern in hoes. t Wordt even rusteg, as bliekt, dat ain van baaide vraauwlu hondenkoekjes in tazze het. Zai is n hondenkenner en wait Wietske veur n zetje òf te laaiden. Bie de daarde bèle begunt t springfeest vannijs.
‘Neem n hond, den is der aaltied aine bliede as t thoeskomst,’ zol olde buurman zeggen, as hai Wietske zo bezeg zag.
Vaarde gast is leste binnenkommer, mor het gain binnenkommertje in buutse. Zai het wel wait, hou’je mit honden omgoan mouten. Loat ze links liggen, den het hond der gain oardeghaid aan en is t gedonder zo òflopen.
Of kovviegeuren heur neuze kiedeld hebben, as elkenain aan toavel zit komt Famke langsoam op dreve. Zai schommelt koamer binnen en ook al binnen heur ogen nait meer zo best, zai rokt wel vrumde mìnsengeuren en…. begunt te blavven. t Olde, aandounlieke wiefke trekt op dij menaaier alle aandacht noar zok tou. Of dat n poar uur leden zo òfsproken is in t gehaime overleg, zel gainaine ooit waiten, mor datter zok vanòf dat mement n bult zoaken aan de mìnselke aandacht onttrekken, is wel zeker.
As Meiske in daaiernkoamer met veul gekraab in kattenbakke zok oet de noate waarkt en persoonlieke geurvlagen zok vermengen mit kovviegeuren, springen twij mìnsen overìnne. Omdat kattenkörrels nait alle zoere lochten wegnemen kinnen, lopt hai binnen de körtste keren mit kattenbakke noar boeten. Omreden dat Famke toesjoer rondjes draait en zai wait, dat doar voak n bepoalde bodschop achter vot komt, vlogt zai mit n treuzelhond achter hom aan. Gelokkeg is de kovvie nog te hait. t Zol Meiske n zörge wezen. Zai het t stoer om t gebakschuddeltje, nog mor net belegd mit n stokje appeltoart n stokje dichter noar raand te schoeven. Wietkse kin hoast nait wachten op aal t lekkers, dat heur touvalen mout. Gesoamelke actie van kat en hond ontgaait de veziede. De paniek, dij touslagt as zai en hai mit n bevrijde Famke weer in koamer verschienen, is des te groter. Op n hoartje noa worden schuddeltje en gebak van de ondergang red en mit zaachte haand verdwienen drij daaier, onopgemaarkt in de gevangenis.
Ook goie veurnemens worden soms bestraft.