De Gebroeders van Dam (dail 42)

Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.

Ol Widde het net negen moal sloagen, as Sambo as leste gast tou deur inkomt.
Der gaait n hoera op as e over drumpel stapt, want nou kin bruloft eerst goud begunnen.
Da’s roar mit Sambo, as ze der op reken dat e eerste is, komt e vanzulf t lest.
t Kin ook wezen dat e wacht het tot kovvieboudel van toavel of was, want doar mout e nait veul van hemmen, benoam nait op n bruloft.

Jurrie wol had hemmen dat e doalek bleven was, mor dat kon nait onnaaierde Sambo, want hai mos hounder en knienen heur gerak geven. Mor Sambo is ook nog op n aandere ploats west, want hai het aal n nuvere borrel op as e der inkomt.
Hai het harmonnicô op rug, n twijrieger. t Is n old brakje, mor hai kin der nog op speulen dat t rabbelt.
Hai kikt eerst kring ais rond wel der aal zitten.

Jurrie en Hennie zitten aan t bovenind van toavel, haand en haand.
Noast heur ligt Elzo op ruststoul. Hai het n stuk of wat kuzzens in rug en zo kin e t wel volhollen, teminzen dat zegt e.
Ze wizzen eerst aal nait hou ze stoul ploatsen mozzen, mor zo was t veur hom nog t beste. Dicht bie kàggel en nait op tocht.
Taande zit aan ander kaant van Hennie en Jurrie en ze het al n dikke proat mit Knotnerus zien vraauw.
Ol boer is der zulf ook, al het t hail wat muite kost veur zien vraauw om hom zo ver te kriegen.

Verder zitten der: timmerman Mulder en zien vraauw, vaarver Blaauw, vrouw Blaik, Kees Maier en zien vraauw, Roulf Slagter (dij zien vraauw kon nait mitkommen omreden ze spit in rug haar) stelmoaker Koeper en zien vraauw, bakker Mousker en zien vraauw, leutje Kneels Vink, Hindertje van der Loan en as leste Wilm van der Tuun, de grootste proatjemoaker van t loug.

Verder binnen der nog n poar noabers van Hennie oet Stad, dij mit auto kommen binnen.
Aal mit aal is t nog n mooi gezelschop worden. Ze hemmen der laank over proat wel ze nuigen mozzen, want femilie hemmen z ainlieks nait.
Op n duur het Sambo (dij komt nou overaal ook bie te pas) n liestje opmoakt, want ze konnen toch nait mit n man of vief, zes bruloft moaken.
As de bruiers n reken betoalen mozzen, din gingen ze der bie winterdag mainstied mit heur baaiden op of en din bleven ze voak n haile oavend plakken.
Dat wazzen altied mooie oavends, want aans wizzen ze toch nait wat z aal oetvreten mozzen.
Zodounde haar Sambo zegd, konden ze niks beter doun as dij luu ais weer te vroagen, dat wazzen ze nou hoast wel verplicht.

Sambo het alles in orde moakt en nou is t wachten op de dingen dij kommen mouten.
Sambo schrapt zien keel ais, zet zien harmonnicô veur t lief en nemt din as eerste t woord.
Jongeluu, ik zeg: jongeluu, k bin bliede dat k joe zain kin. Nou Jurrie van Dam mit zien Hennie in t bootje stapt is, mouten wie vanzulf mit mekoar zörgen dat de boudel weer op komt, want ze hemmen drij n daarteg kan jenever, n haalve schenk, drij honderd en dattien kedetjes en din nog n deus mit toatjes.
As nood aan de man komt is der nog n vles mit zoere herens en n emmer vol metworst. Verhongern huif je dus nait, mor je mouten alles mit moat bruken, aans hij je mörn ingewanden van streek.

Zo as je aal zain hemmen, heb ik mien örgel al weer veur t lief hangen en doarom: lovve eerst ais zingen: Lang zullen ze leven!
Sambo zet in en doar gaait t hin. Vaarver Blaauw zingt boven alles oet. Hai kin nait mooi zingen, mor wel haard en al is e asmis n toon of wat in de waar, t dut aal niks of.
Ze hemmen lol mit mekoar en ze mainen wat ze zingen en doar komt t mor op aan.

Ziezo, zegt Sambo, t begun is der, nou movve deurzetten. Ik zol zeggen, nou mout timmerman Mulder mor ais aan t woord want k kin aan zien kop zain dat e wat op t haart het.
Hai zel wel weer n mooi stukje in mekoar timmerd hemmen, want dat binnen wie wènd.
Doarom: t woord aan de spiekerkoning!

Timmerman Mulder dut net of e naargens op rekend het, ze haarn hom zo loat nuigd, hai haar gain tied had, mor t duurt mor even din hoalt e n stuk papier tou buus oet en din zel t wezen.
Stoalen bril wordt goud mit buusdouk schoonmoakt, hai houst even, gaait stoan en din begunt e.
Mulder het nait veul leerd, mor riemen kin e, da s glad n meroakel.
t Slot persies in mekoar en allerdeegs ain dij naargens verstand van het kin wel heuren dat ter moat in zit.
Wat het e der weer wat moois van moakt.

Bakker Mousker holt t lief vast van t lagen, want Mulder verget niks.
Wel hom wat induzzeld het huif je nait te vroagen. Dat kin mor ain doan hemmen: Sambo!
Veural as Mulder over de raais noar stad begunt, rabbeln de gloazen op toavel, zò wordt ter laagd.
Mulder krigt ter aal meer oarighaid aan en hai speert mit aarms en bainen dat t oard het.
Stief wordt ter klapt as t stuk oet is. Meroakel!

Wordt vervolgd!