De Gebroeders van Dam (dail 14)

Vervolgverhoal, schreven deur Gerhard Tuinema.

Dus… t was tòch woar! zegt Elzo kaalm.
Jô Elzo, t was woar! k Haar t zeggen most, mor k dus nait. Achternoa haar k ter nooit mit begunnen most, mor Sambo luit mie nait mit vree. Dij spaigelde mie dat zo mooi veur, mor k haar nait in de goaten dat e de gugel mit mie haar. Nou wai k wel beter!

Hennie de Boer is even achteroet goan en de baaide bruiers zitten tegenover mekoar bie toavel. Elzo is weer kaalm en ook Jurrie is de olle weer. Wie binnen te old bruier, gaait Elzo verder. Wie hemmen ons tied verzeten. Och, as ik allain in bedstee lag heb k t’r ook wel ais over prakkezaaierd, dat wi k wel woord hemmen. Wie redden ons mit ons baaiden, mor as ter goud op aankomt, wat hevve veur n leven? Doe dust dien best, mor t eten smokt mie nait altied even lekker. Doar komt bie: twijmoal in week bermoaken is nait voak genog en t aander spul krigt zien gerak ook nait. Mor dou ik van Knotnerus heurde dastoe traauwen wost, wer k wild. k Haar mie nait zo goan loaten most, mor k was over mien zenen hin, òòk al deur dij rötbol. En hier zitten wie nou mit de diggels, bruier.

Mor eh… as zai nou wel mit mie traauwen wil! hakkelt Jurrie.
Och jong, moak die zulf niks wies. Dat wicht het wel beter bonen op beun, leuf dat van mie. t Is n nuvere maaid, dat heb k al wel bekeken. As ze sesteg was zo k zeggen: hest kans, mor nou huifs ter nait aan te denken.
Mor stel die nou ais veur, holt Jurrie aan, dat ze wèl wil, wat zostoe din zeggen Elzo?
Wat ik zeggen zol? Och, dat wai k nait. Mor eh… keel wordt mie dreug van aal dat gerevel, k goa mie even vertreden. Proat doe die mor oet mit t wicht, dat liekt mie t beste tou. Elzo komt in t in en lopt noar boeten.

Even loater komt Hennie koamer weer in en gaait tegenover Jurrie zitten. Ze is weer de olle, moar toch blift t laank stil in koamer.
Heur ais Jurrie, zegt ze even loater, der binnen fouten moakt deur baaide partijen. Wie hemmen t goud maind, mor wie hemmen nait goud noadocht. Wat waiten wie ainlieks van mekoar en toch hevve al n bult ielenne had. Ik ben nait jonk meer, mor toch heb k t leven nog veur mie. Wat dat betreft bin k wèl jonk. Ik kin mie wel redden, doarom huif ik nait te traauwen. Misschien kin k nog wel n man kriegen van mien aigen leeftied, k wait t nait. Mor dit wait ik wel: dit is ainmoal, mor veur n twijde moal duur ik ter nait weer op aan.

As ik eerlijk wezen mout, begunt Jurrie, oet miezulf was ik hier nooit aan begonnen. Achternoa begriep ik mie nog nait woar k de moud van doan hoald heb, mor t is gebeurd. Sambo het zien rol oetspeuld, nou is t woord aan ons. k Heb ter mit bruier over proat, dij het ter ducht mie niks op tegen.
En hou denkstoe der zulf nou over Jurrie, vragt Hennie op de man of.
Ik?! Och wicht, k heb ter nachten over prakkezaaierd. Aalvot haar k dien pertret veur ogen en k heb mie veursteld hou t wezen zol astoe ale doagen om mie tou wast. k Dus der ja hoast nait aan denken! Doe bist zo mooi, zo zunneg, zo… och, k wait nait hou k t zeggen mout. Jô, wat leeftied betreft schelen wie nog al wat van mekoar, mor dat komt wel meer veur.

Even blift t din stil. Jurrie draait mit doemen mor opains zegt e: Zel wie t ais pebaaiern, wicht?
Nee Jurrie, pebaaiern kinnen wie t nait. Wie mouten waiten wat wie willen. t Is n besloet veur t leven, waist dat wel? Der komt zoveul bie te kieken. Der kinnen kinder kommen en…
Hè?! Kinder!! Jurrie vlogt van schrik mit stoul achteroet, zò verbalderaaierd is e. Doar het e nog nait bie stilstoan. Stel joe veur…
Dij meugelkhaid bestaait Jurrie, gaait Hennie verder. Och jong, der komt mèèr bie te kieken. As der n vraauw over deel komt wordt alles hail aans. Elzo en doe kinnen nou doun en loaten wat je willen, mor da s din doan. t Is nou n vrijgevochten bende as k dat zo bekiek, mor dat wordt din aans. Nait da k n haaibaai bin, mor k hol van n nedde boudel.

Dus eh… doe wist wel mit mie traauwen, vragt Jurrie bliede.
Dat zèg ik nait. Ik zeg allain hou t goan zel as ik wèl wil. Hou old bistoe ainlieks Jurrie?
Ik? Twij n viefteg bin k in febewoarie worden.
Twij n viefteg? Hennie zucht ter van. En zai is vaierndaarteg… Mor, wat dut t ook of. Ze staait allain op de wereld en ze wait zeker: veur n twijde moal woagt zai t nait weer. Altied allain blieven is ook niks en hier het ze n toak en n bestemmen.

Mor toch… wat wait ze van de man dij tegenover heur zit. Wat wait ze van zien netuur, zien karakter. En din… Elzo is der ook nog. Elzo, dij de kaalmte zulf is, mor dij, as t gemoud hom wild wordt, hoast nait tourekenboar is. t Is stoer, t is zo aibelse stoer! As ze nee zegt is alles veurbie. Din kin ze heur verder leven allain slieten. As ze jô zegt, mout ze deurzetten, wàt ter ook gebeurt.
Loat mie nait langer wachten, stint Jurrie, dit is ja nait vol te hollen. Dij aarme Jurrie. t Zwait lopt hom van de kop of en hai kikt of e zien doodvonnis aanheuren mout. Wat het e toch n kiek op dat wicht. Hai kin heur ja nait weer missen.

Wordt vervolgd!