De diggelkaaste

Siep en Dientje hebbn t’huus kocht woar zien grootolln ’n keuterijgie haddn en woar hij loater mit
zien aigen olln woond het en opgruid is. Toun zien grootolln dr nog woondn har opa ais op ’n bouldag
van ’n heernspultje ’n wat hoaveloze diggelkaaste mient. Aigenlieks te mooi en te groot veur gewone
luu as zie. Kaaste was in oma’s keukn beland en opa en oma haddn kaaste weer is d’olle golrie
terugge brocht.
Siep har voak soamn met oma de kaaste met poetslabbe opvreemn. Over alle joaren was kaaste in
keuken stoan beleven en zo was Siep met t’huus doar ook aigenoar van wordn.
Zie hadden t huus nogal duchteg verbouwd.
In t veurende wasn dr sloapkoamers kommn en dr was een rejoalle neimoodse badkoamer bauwd,
en in t achterende woar vrouger deel en stalruumte was, zit nou n mooie roeme woonkeuken, woar
nou ook dij mooie grote diggelkaaste stait. Siep von dat e dr mooi ston, old en nij deur n kander.
Dientje dogde dr wat aans over en har al n moal of wat maarkn loatn dat zai dr laiver wat
neimoodsers stoan hebbn wol. “Doe bist nait wies” zee Siep dou Dientje dr weer ais n moal over
begunde “gain méns het zo’n juwail van n diggekaaste in zien keukn stoan. En doarbie hai is nog van
mien grootolln west”. Hij blijft doar mooi stoan”
Dientje mokde wat over dat olle kreng en dr wer n tiedlaank nait meer over proat. De ainhaid in t
huusholdn was wat zuike totdat Dientje n moal van boodschoppn doun weer thuus kwam “ Nou
most ais luustern Siep” “Ik dou ja noeit aans” graawt Siep. “Siep luuster nou ais eevm noar mie”
begunde Dientje vanneis. “ik bin in de kringloopwinkel west en ik heb doarn huile mooie neimoodse
keuknkaaste stoan zain. Aine dei presies goud bie onze neie keukn paast” “ Ik har toch tegen die zegt
da’k ons olle diggelkaaste nait kwiet wol” bromt Siep. “ Doe bist n ollewetse stiefkop dei nait mit tied
mit wil. Ik heb dij kaaste in de kringloop kocht en zij bengn hom mörgen en zie neemn dat olle ding
votdoalieks mit trugge. Zo.”
Dientje is uutproat en dr valt een huile laange stilte.
Siep is t huus uutloopn noar toene in.
Loater op de dag vraagt Dientje aan Siep om nait langer kwoad te weezn. T is ja moar n kaaste.
Dr wordt in de loop van de dag nait veul meer teegn n kander zegt as wat grauwt en snauwt.
D aander morgen, Dientje is net eevm vot, stopt dr een bussie. Cheffeur komt dr uut met bosschop
“Ik mos hier een keuknkaaste brengn en n aander oll ding weer mit terugge neemn” “Dat het mien
vrouw regeld” mort Siep. “As wie nou eerst even dat olle ding noar boetn hoalen, kinn wie de nije
kaaste vot op stee zetten” steld cheffeur. Zo gebeurd en de olle kaaste word noar boetn brocht. “T
kin nog wel ais krap worden om de naie kaaste noar huus in te kriegen” maakt cheffeur op. “ Dizze
nije is nogal wat langer as dei olle” En t is best zo. Om in keuken te kommn moutn ze deur t hallegie n
hoakse bocht om. Nije kaaste stait op rollegies en ze schoevn hom t hallegie in. Siep aan de
veurkaande , bezeuger achteraan. “Eevm aantrekken” ropt de kringloopman “dou ik al” ropt Siep, “
mor kaaste zit kniep. Zie drukn nog wat, dr knapt wat, en kaaste schovt n klain stukje op. “Wat
gebeurd doar” vragt Siep “Aaine van de panelen van joen boetndeure is brookn. Eem n ploatje
hardboard dr over en joe zain dr niks meer van” Siep vervlukt de kaaste. Zie trekn nog n moal mor
kaaste zit kniep teegn deurpost. En toun ze nog n moal stief trokkn vuil dr n groot stuk kunststof van
de beklaidn van kaaste of. Kaaste schoof weer n stukje wieder, dr knapt eerst een handgreep of dr
brak n roetje en toun nog aine en weer n handgreep, en toun ston de nije kaaste inains in keuken. Zie
rollen kaaste noar zien stee tou. Cheffeur zee” joe moutn deure noar t veurende eerst even
openzetten want aans kin je dr nait meer deur. Kaaste is wat te laank.” Siep vlukt nog n moal stief.
Cheffeur vraagt Siep of hai hom nog even helpn wil de olle kaaste in de bus te zettn. Dou ze inlaoden
haddn vruig Siep “wat gebeurt er nou met dizze olle kaaste?” “Hier hebbn wie wel een paor adreskes
veur dei ons hier goud veur betoaln willn. T bussie gait vot en mit komt Dientje weer thuus . Zie runt
votdoalieks noar keukn in om de nije aanwinst te bewonderen “Wat hè je in vredesnoam met mien
mooie kaaste uutvreetn.” Jammert Dientje “hai is ja aan alle kaantn schondn” “Hest al zain wat er
nog meer schondn is?” snauwt Siep “beschoadigde deurpost, kapodde achterdeure en ingedeukte
keukndeure. En din hebbn wie t nog nait over had dat dat ding veuls te groot is want hai stait half
veur deure noar t veurende. Magst boudel wel eerst ais eevmn opmeetn veur dast du zo’n stomme
aankoop doun gaist.” Dientje in traonen. Siep loat zicht nait van de wieze brengn en zegt tegen
Dientje” ik heb mient dr aan doan en do redst die dr moar mit” N aantal doagen wordt dr nait mit n
kander proat, totdat Dientje dr weer tegen Siep over begint “K wil dr nait meer over heurn” snauwt
Siep “ Siep, luuster nou ais eevm noar mie” begint Dientje vanneis. “ Dat heb ik n zeitje leedn ook al
ais doan, en doar stait t resultoat” blaft Siep weerom “Ik hebt nait goud doan” jammert Dientje “
“Moar luuster nou. Ik ben trogge west noar de kringloop of zai hom weerom neemn wolln. Nee, dat
wolln ze nait. En boetendes hai was schondn, en zie wazzen bliede dat ze hom kwiet wazzn. Ik heb
toun vroagd woar olle kaaste bleevm was. Dij haddn ze verkocht aan n antiekhandel in Amsterdam. K
hebt adres van heur kreegn.” Het blift n tiedje stil, elk het zo zien aigen mimeroaties. Dientje begunt
weer “As wie nou ais in Amsterdam kiekn gingn?”
Nao n dag of wat zegt Siep” Wie goan naor dij antiekhandel tou of wie de kaaste trugge kriegn kinnn”
Zo gebeurt t dat Siep en Dientje in de indrukwekkende zoak van ain van de bekendste antiekairs van
Amsterdam stoan en naor hun olle diggelkaaste stoan te kiekn. Dientje dut heur verhoal en de
antiekman dei zuch nait as de beroerdste tonen wil, moar toch” Kijk eens hier, ik heb een hoop
onkosten gehad en verwachte hier leuk aan te verdienen. Maar omdat het jullie kast geweest is zal ik
er een vriendenprijsje van maken!” Hai nuimt n bedrag woar ze de kaaste veur kinnen mit neemn.
Siep mout zuk eevm stief beetholdn. Dat t betoaln wordn zol ston veur hom wel vast, moar zoveul
“Kinn wie wat aan de pries doun?” vrag Siep “Dit ís een vriendenprijsje meneer” antwoordt de
antiekman”
Koop is deurgoan. Weer thuus het Siep de nijmoodse kaaste in wat handzoame stukkn zoagd en bie t
grofvoel zet.
Diggelkaaste stait weer op zien olle stee. Zie binn dit joar nait mit vekaansie west en nije carport
mout ook nog mor n joar uutsteld worrn.