Bewogen
stoarend stoande aan t straand
mat ik de wiedte van n golf
brak mien heufd derover dook derin
hai overspuilde en sloot
zuk achter mie hail zaacht
oetrollend→
Op dit stee willen wie geern wat informoatie over de schriever geven. Veur de lezer is dat vanzulf interessant. Wenneer geboren, woar komt hai of zai vot? Al meer schreven? En nog wat meer achtergrond. Schaande genog hebben wie dij informoatie nog nait (compleet). Doarom n oproup aan de schriever ons wat op te sturen.
Wie hebben veul waark van al wat joaren leden op de webstee stoan. t Kin vanzulf ook wezen dat de schriever al oet tied komen is. Doarom n oproup aan de noabestoanden om dizze informoatie te sturen, zodat noast t schriefwaark ook de persoon van de schriever in onze gedachten wieder leeft.
stoarend stoande aan t straand
mat ik de wiedte van n golf
brak mien heufd derover dook derin
hai overspuilde en sloot
zuk achter mie hail zaacht
oetrollend→
tis zo stilleg ien dien heufd
kinst woorden nait meer vinden
ik neem dien haanden ien dij van mie
kiek die aan welke baanden waist
doe nog wezenloos→
as n spons
nog laang nait verzoadegd
aal opnemen der vaalt zoveul te zain
nije laanden, nije dingen
deurgoan veuraal nait stilstoan
bewegen blieven,→
Pech hebben we aalmoal wel ains, ducht mie zo. Allain bie mie komt der aaltied zoveul aans bie kieken. t Blift nou nooit es bie ain ding. Sums kin t ook→
ien vrouge mörnuren
as t licht nog vér is
en duustern dichtbie
kon ik mie wenteln
in dien waarmte
aibels schier pooske
gain gustern gain vandoag
vaastholden→
Waist doe nog
van d’oppers op t laand
woar wie wegkroepertje speulden?
t Waren hoeskes
en wie aten dij graauwaartjes
dij wie maank dreugende
strospieren→
is er n ik
n ik dij ik bin
n verhoal dat ik hol
bin ik as
dit dinken er is
dat ik dink dus ik bin
hebben is niks
loaten worren tot wat
in t hier en nou zel t wezen→
In t nije gruine gras van waaide en baarm
springen vlakken gele botterbloadjes
noast widde zachkes waaiende
schaarmkes van kezebloumen mit rode→
versloagen keek z’in grèle ronde ogen
noar dij grode wummelnde mond
was dit oet heur kommen in heur gruid
furie tegenover heur verkraampte heur →
goan
noar overkaant
niks aan haand
gewoon goan
van old noar nij
pebaaiern n brug te sloagen
noar vrede mit wat west is
erinnern plakken aan nij bestoan→
op diek
windstille withaid
wollege rookplumen
blinkende windmeulens
tegen loodgrieze luchten
zun mit goldgele gloud
licht in ain tel Eems in →
grieze wolkenslierten hangen
boven laand en wotter
t gras is zaacht en zompeg
streek van roege pollen plassen
diekjes wiekjes ruzzelnd rait
wilde→
ien ainen is t er
hail onverwacht
t is haile wereld
zun , moan
daag en naacht
je kint nait zuiken,
vroagen, of kopen op zicht
nait bescharreln of ordern→
Op 4 juni is mien moeke joareg. Ik bin der hail wat vergeten, mor ain joardag, dij van 1954, staait mie nog helder veur geest. Joe kìnnen dat wel, dij→
t Was vlak veur de Kerstdoagen ien t joar 1939. Oafke zat achter naaimachine mit negen naaln. Tegenover heur zat Riek aan zoon zulfde machine, der→
Ken ik die?
ik docht dat ik die kende
mor echt?
doe wilst die nait kennen
niks zain loaten
kop in t zaand
struusvogel
kin t nait breken dien pantser
aalmoal→
Aan t glène licht is mis
dat ain nait meer zugt
watter in schare is
Loat n keersvlamke schienen
dat schaaidens
zaachter worden
stoareg aan verdwienen
Boven in overloopkaast stoan twij grode puten, ain mit verklaidklaaier en aander mit lapkes. Aalmoal poltjes bewoard van wat ooit klaaier wazzen.→
‘Ach tou nou, waist wel! , dij man van die?’ Ze kikt heur schoondochter wat vertwieveld aan.
‘Moe, dat was joen zeun ! Wait je zien noam nait meer?’ →
Mien moe , dat is n flinke vraauw,
de was spierwit en nooit es graauw,
de bèren schoon en aaltied fris,
joa, dij wait wel wat waarken is!
Mien moe dat →
op n nust aan d’overkaant
van t wotter tussen t raait
zit meerkoet op heur aaikes
noa n tiedje gaait ze der of
op zuik noar heur maanje
midden ien t moar→
oetgroaven wotterwegen
vrouger veur törf
bomen stoan recht dertegen
allain takken binnen krom.
opstaauwde eerdhopen
vaaileghaid tegen t wotter→
Hai ree ien zien mooie, nije auto over de wegen, mor dij lege plek noast hom zinde hom hailemoal nait.
Zien vraauw was nou aal drij joar dood en hai miste→
Om mie tou is aal
wat ik zai zo vertraauwd
k zit der mit hail fien
sponnen droadjes aan vast
aal dij dingeraiskes
klaine verzoamelinkjes
deur de joaren→
Boven veurkoamer, sloapkoamer en gaang was de grode beune, dij luip over de haile brette van t hoes. Boven keuken en biekeuken was klaaine beune.→
k Mos veur n visom van Daam noar Den Hoag. Openingstieden van de Chinese ambassoade binnen van negen tot twaalf uur. Omreden ik van de NS n vrije raaiskoart→
ogen van onner zien pedde
kieken mie aan kinst mie nog
zo zai k der tegenswoordeg oet
slik ik mien woorden ‘dij staait die
nait du of dat male ding koal→
Woarom mis ik nou aal
wat ik altied al haar
en toch nait wis
dattur was
maist in schaar
pien van dou
is niks nevven
pien van nou
as twij aailaanden
ongeliek van vörm
van gruiend gruin
en widde zaand
mor onner woater
aaltied verbonnen
daiper en vaaster
as twij bomen
lös van →
roodborske is der weer
of is n aander, k wait t nait
hai staait stiefstil
op zien dunne raanke pootjes
vertraauwt nog nait
onder t oranjerode van zien→
Joe kìnnen dat vast wel, dat gevuil asof haile wereld tegen joe soamenspant.
t Is vlak veur de feestdoagen en ik vuil n flinke kòl opkommen. Dat kin→
De stilleghaid is mien vrund
elk denken is mienent
deur gainain te veraandern
kin t votgooien of bewoaren
kin der om lagen zunder bezwoaren
gain →
Kiek, nou bin ik volwassen, teminnent in joaren…. Mien geest? Wel, dat wait ik sums nait hou old dat dij is. Kin nog welains …. As ik mit n stel wichter→
t Is vekansie, mien nichtje Magriet en ik lopen over loopplaank, dij oom Albert net oetlegd het, noar waal. Wie liggen zo’n beetje bie Akkrum tussen→
Propke verknoedeld pampier op grond,
t is nait van mie, ik pak t op en gooi t vot
moar ien mien heufd zag k nog wel
t bewegen van dien mond
inains let t mie→
In wiedte zag ze duun doarhin
mit oetgestrekte aarm en wiesvinger
wees ze noar veurn hailemoal goud
zain joe dij drij poadjes doar noar
boven goan→
In nije gruine gras van waaide en baarm
springen vlakken gele botterbloadjes
noast widde, zachkes waaiende
schaarmkes van kezebloumen mit rode→
ik was bie mien moe, zat maank heur spullen
ze gaait eerdoags verhoezen noar n woonzörgcentrum
zo as dat zo mooi hait zörg is aans gehail aan mie
vin→
Twij vraauwlu, n jonge en n middelboare, lopen stief aarmd over t stroatje noar t verzörgingshoes.
‘Most nait schrikken van dien omaatje hur’, →