Mien moe
Mien moe , dat is n flinke vraauw,
de was spierwit en nooit es graauw,
de bèren schoon en aaltied fris,
joa, dij wait wel wat waarken is!
Mien moe dat is n flinke vraauw,
voak op de vlocht, dat stekt nait naauw,
en doch, op tied , is t eten kloar
en lékker! t Is smullen eerlieks woar.
Mien moe dat is n flinke vraauw,
is z’aargens neudeg, dìn komt ze gaauw
ze het zulf nooit wat, t is hoast n wonder.
Beetje muid? Dìn vroug deronder!
Mien moe dat is n flinke vraauw,
ze holdt van veraandern, doch is ze traauw.
Nij klaidje, of pakje of wat nijs in hoes,
ze wait wat ze wil, dus gain gesoes.
Mien moe dat is n flinke vraauw,
ze wordt aal tachteg, dat geef je heur nait gaauw!
t Is te hopen dat ze nog laank zo blieven mag,
want heur gemis wordt n haard gelag!
november 2007
