Bok in de buzze
An t end van de viefteger joaren kwam ik bie n drumband, Avanti in Stad.
Ze haren verainen veur t eerst inschreven veur wedstried in Lains, konkoers nuimen ze dat.
Zo wollen wel es zain hou wie der veur stonnen en of wie ook pries winnen konnen.
Wie mozzen biemekoar kommen an t begun van Bedummerweg, doar was toun t busstation van de MARNE.
Was bus veur ons apaart holden, gruine buzze, sjefeur met grode pet op zat achter t stuur.
Elk ging met zien instrument noar binnen en zócht n plekkie.
Toun opains begon sjefeur tegen te sputtern, “Dat baist wil ik nait in de buzze hebben, der oet.”
Wie haren noamelk n gelukbrenger, een mascotte dij overal met hén ging, t was n grode widde bok met haile grode hoorns.
Noa veul hefteg hén en weer geproat kregen de laiders van onze drumband t veurmekoar hai mog met, mor dan deur nooddeure achterin veur de achterste baanke.
Bok wer der intollen en doar gingen wie hén.
t Was net of bok aalgedureg even oefen wol, mor ken ook wezen dat hai t nait leuk von, hai mekkerde aalgedureg.
Tou wie in Lains ankwamen en wie met instrumenten noar boeten gingen, gongen de laiders de bok der weer achteroetpakken.
Bussjefeur kwam ook even kieken en zag wat aandern ook zagen.
Bok haar van benaauwdeghaid n bult keudels achterloaten.
“Oproemen dij stinkerij”, zee bussjefeur, “Aans kom ik joe hier nait weer vothoalen.”
“Ken je lopend noar Stad tou met bok veurop.”
t Is allemoal goud goan, k wait nait meer of wie pries wonnen hebben, mor wie bennen weer met buzze in Stad komen en k denk dat bok geval van buszaikte had het.
