Boele (2)
Hai mög dan wel n grode en onfersounleke kirrel weden: Boele har mor n klaain haart. Zo grof en haard as e tegen andere lu dee, zo zaacht en laif was e veur zien hondje. Veur vrömden was Teddy, n broen dwergpinchertje, n fel en gramniedeg baist. Mor veur zien boas was t gewoon n laif daaier.
As Boele op stap gung druig e aaltied n laange swaarte jaze en n alpinomutse. Teddy zat dan mainsttied in zien fietstazze en keek woakzoam um zuk hen.
t Stel woonde mit zuk baaiden in n smaal stroatje vlak bie t centrum in Stad. Tot zien vattegste har Boele bie zien ollu inwoond. Dou t aarbaidershoeske van de buren leeg kwam kochde hai dat veur zukzölf. Loater, noa t overlieden van zien olders, muik e van baaide hoeskes aine. Wel wat groot veur ain persoon, mor, zee Boele: “Kanst noeit waiten of k nog n moal aan de vraauw kom”.
Nait dat t doar op leek, mor ja, wel zol t zeggen.
Zo van boeten zag t ter aaltied ordentelk oet. Of t echt schoon in hoes was, wus gain aine, want der kwam gain mens bie hum over de vlouer. De roeten en de gerdienen leken schoon. In de vensterbaanken van de vaaier roamen aan de stroatkaande stönden mooie bloumpotten. t Was aalgemain bekend dat Teddy n hekel aan plietsieauto’s har.
Netuurlek warren der gounent dij doar misbroek van muiken.
Zo was t al n poar moal gebeurd dat ze snachts mit surveillanceauto veur Boele zien hoes stoan gungen. Wachten tot Teddy t in de goaten kreeg. Dij sprong den in de vensterbaanke en keek vergrèld noar boeten.

Tegen dij tied deden ze de blaauwe zwaailichten aan en reden n poar moal veur- en achteroet. Teddy luip den mit. Van d’aine vensterbaanke in d’ander.
As ale bloumpotten understeboven of op de vlouer laggen en veurdat Boele wakker wör reden ze weer vot. Hail vermoakelk aalmoal. Boele, ook nait gek, kreeg al gaauw in de goaten wat of der goande was en dat zien kelegoa Sietse de veurnoamste grappenmoaker was.
“Most ais heuren, Sietse mien jong, doe hest non al n poar moal mien hondje over zien toeren holpen. Zast wel vrezelk laagt hemmen, mor non is t mooi west. Nait weer doun”.
Sietse begunde te lagen en zee: “Moak die nait drok. Kinst toch wel tegen n geintje?”.
“Joazeker. Wel nait?”.
“Zo ist mor net”.
De weke doarop har Sietse weer nachtdainst.
Boele wus dat en was der op veurberaid. Hai bleef der specioal veur op en huil de boudel vanoet zien sloapkoamer in de goaten. Um twij uur wast zo wied. Sietse veur de deure. t Zölfde loaken n pak. Boele luit zuk nait zain en zee ook loater niks. n Dag of wat loater har Sietse dagdainst. Zien auto stön in stroade noast t bero. Geert wees hum der op dat der rook under zien motorkabbe vot kwam. En nait zo’n beetje ook.
Sietse stoof noar boeten. In de loop ropde hai n poederblusser van de mure of en spoot dij leeg under de motorkabbe. t Wör doar ain vrezelke widde boudel. De klonterege poeder bakde overaal aan vast. Dou de rook even loater optrokken was, zag e dat der n oetwaarkte rookbom under zien auto lag. Boele kwam der ook langs. Teddy in fietstazze.
“Wat non, Sietse mien jong, hemmen ze n geintje mit die oethoald? Kanst wel tegen hèn?”.