Beder

Piet mos eerstkommende doagen voak aan zien joardag dìnken. En nait allìnneg omreden aal kedoos dij e kregen haar. Hai zugt nog dij verbilderde snoeten van jonges en Liesje veur zok. n Dikke bats van achterdeur tegen tob, en doar lag e. Laangoet ien zien blode gat maank wodder ien t achterhoes. Mor goud dat Moeke der op tied bie was. Der was nait àin dij hom oetlaagd het en hai is der noatied zulfs nait mit nittjed. Allinneg zien Pa wol nog wel ains maaljoagen, mor Moeke wol dat nait hemmen.
Joa, en din Liesje. ‘Arendsoog en Witte Veder’ was gaauw oet. Hai het Liesje nog n moal zegd dat n aibels mooi bouk was en zai hom ook mor ains lezen mos. As hai Bert kwam hoalen, zol e t bouk mitnemen. Mor z’haar hom verbilderd aankeken, toun e vroagd haar mit jonges boeten te speulen . “Nee, dat deed ze niet want ze had al een paar nieuwe vriendinnen”. Piet bleef dreumerg. Liesje dichtbie en zò wied vot. Moeke haar mit hom te doun. Piet, dij aans elk t wel vertellen zol. Drok, en veur elk kloar ston.
En nou hail boudel ien toeze. Liesjes bruiertje Bert kon zodderdag nait mit jonges achteroet t laand ien. Der kwam vrijdag n jonkje sloapen van woar hai eerst woonde. Dat was ook n kammeroadje van Liesje.
“Wov dwat wheur vwiendje was”, wol Hoas waiten. Bert zee dat dij aal joaren heur vriendje was. Piet, even riddersloagen, docht: “As dij nou n poar stevels mitnemt, kìn hai ook wel mit.”
Bert zee aanderdoags dat ‘Liesje het niet goed vond en Wim niet mee mocht’. Toun Piet zodderdag bie daam kwam woar jonges ofsproken haren, ston Bert der aal.
“Bist der wel ja”, zee Piet.
“Ja, Wim heeft heimwee en wil naar huis. Liesje heeft over jou en de andere jongens verteld, en dat ze het hier leuk vindt. En Wim vond dat niet leuk”, zee Bert. “Wim gaat straks weer met de bus naar huis”. Hoas dij der net aankwam, zee dat Snöt nait móg. Zien Moeke wol hom nait laanger bie stroat hemmen mit zoon smerege overaal. Hai zol zok schoamen mit zukke versmeerde maauwen vol snöt. Zien overaal mos vót bie waske. Snöt haar onnerwegens zain dat Bert zien Moeke bie bushokje ston. “ Wis dij Wim n leuwtje schietwjonkje mit wrood whoar en n gwuine tas”? “Ja dat is hem, en Liesje was er zeker niet bij”?
“Nee”.
Dat haar Bert aal wel docht, Wim zol wel nait weerkommen.
n Dag of wat loater zag Moeke dat Piet zachies weer d’olle wer. Ze zaten mitnander ien keuken. Piet, zien twij zuskes en Moeke. Zuskes mit tong oet mond aan taiken en kleuren op ol behangpepier en Moeke mit naaiwaark. t Haar haile dag aingoal regend en toun ze tou schoul oet wazzen, mozzen ze van Moeke ien hoes blieven. Piet kon din mooi zien psaalm veur mörgen leren. Zuskes mozzen stil weden en Piet gaalmde zien psaalm.
Moeke docht noa n haalf uurtje dat ’t Hijgend hert der jacht ontkomen’, nou wel ien t bos weden zol en dat Piet mörgen vast n tien kreeg. Hai mos nou mor ains opholden mit zien gegaalm.
“Wat of e din doun mos”, wol Piet waiten. Zuskes haren hom aal n moal zegd dat e van kleurpotloden en aander boudel ofblieven mos. Moeke zag bui ien hoes ook aal hangen. Ze langde hom n grode knoop en n éndje stopgoaren aan. Hai zol zok mor zo’n ‘zoemer’ moaken. Moeke dee hom t veur. Goaren deur n gat ien knoop en doarnoa deur gat der tegenover weerom, en nait dij dernoast. En din goaren weer aannander knuppen. Doemen aan baaide oetenden deur goaren, knoop ien t midden en din verschaaiden moal rondslingeren. Knoop even hangen loaten en din aan baaide kanten aantrekken, lösloaten, aantrekken, lösloaten en goa zomor deur. t Ging hom meroakel, en zoemen dat e dee. Piet was rusteg en haar wat ommaans.
Soavends toun hai op bèr zol noa ‘klokje van zeven uur’, mos e eerst van Moeke Pa en domie dij ien veurkoamer zaten, weltrusten zeggen en n haand geven. ’t Hijgend hert’ wer nog even van staal hoald en domie von hom n keurege jongen en wat of hij in zijn hand had?
n Zoemer, en Piet zol hom wel even zoemen loaten bie domies oor. Pa kwam te loat. Moeke, gobbelde ien keuken kovvie derover bie t heuren van n jausternde domie. Pa bèlkte en zai heurde Piet trap op klözzen. Ien koamer ston Pa veur domie dij mit slovve ogen en handen aan kop ston. Moeke mos even n scheer hoalen. Mit trillende handen zol ze knoop en n dikke toesternust hoar mit stopgoaren lösknippen. Piet heurde boven op bèr domie nog n moal gilpen en male woorden roupen. Aanderdoag smörns heurde hai dat Moeke domie van zenen n hak ien t oor knipt haar. Pa haar boudel mit watten en leukoplast plakt. Piet zien ‘Hijgend hert’ kreeg n dikke tien. Aal kiender zaten mit open mond te luustern en meester gnivvelde bie t heuren van t zoemerverhoal.
Sundoags was t nait rusteg ien kerk. Toun olderling Piet zien Pa mit ogen omdeel veur domie aan kerk binnen stroekelde, wer t iezelk stil. Der wer zachies gnivveld.
n Opschoren domie mit pispotkapsel en der was dudelk n zere glìnne oor te zain. Moeke kon wel onner baank kroepen. t Wer n körte dainst. Domie was nait op dreef en gemainte orreg ruier. Piet haar t drok noatied. Elk wol van hom t verhoal ains heuren. Wat of der nou persies gebeurd was. Jonges haren aal ains vroagd om zo`n zoemer mit te nemen.
Piet kreeg gain knoop en stopgoaren meer van Moeke. Hai zol zok mor aans vernuvern.