Barre tieden veur Manske…
t Was n schiere zummerdag. Manske haar zok net n pilske pakt en zat te prakkezaairn over de slechte handel.
Schienboar deur t waarme weer, haar e waineg aanloop en was de bodem van de kas goud zichtboar! “Hou mout dat wel wieder…”, dochde haardop.
Trijn komt aanlopen. Zai haar net n rondje lopen mit kinderwoagen en haar tussendeur nog even n kopke thee dronken bie Ol Graitje, dij stief zaik was.
“Hou was t?”, vroug Manske.
“Oareg nuver, zai komt der wel weer boven op.”
Ol Grait haar d enkel broken, dou ze d hounder vouern wol. Dou ze t hek open dee, bleef ze mit d aarm achter t goas hangen en… boms!’ doar lag ze.
“Hou is t meugelk”, vertelde ze. “Dou ik vuil, glee klompe mie van voute en knakde enkel mie dubbel. Gelokkeg heb k t aargste had. Dokter zee vanweeke, dat t zok goud herstelde en mit ain krukke rommelt t al weer n beetje aan….”
“Nait veul west?”, wol Trijn waiten.
“Gain knope beurt. En dat al drij weke!”
Trijn pakt Jampie oet kinderwoagen en lopt t ol hoeske in in.
“Moi!”, Haarm Gankemoa komt aanlopen.
“Moi!”, groutte Manske trogge. “Hou is t?”
“Nait te roem. Vrauw krigt n potje en ik heb gain dubbeltje om spullen veur heur te kopen!”
“Wat hest aal neudeg den?”
“Luiers, n kinderwoagen, klaaier en dat zok dingen, waist ja wel.”
“k Heb hier wel n kinderwoagen”, zee Manske, in de hoop, dat e toch nog n beetje vangen kon…
“Dat zai ik, mor ik zee ja: k heb gain dubbeltje!”
“Den kinst ook niks kopen!”
“Nee, mor ik docht: nisschain wil Manske wel wat ruilen…”
“Wat wolst din ruilen?”, wol Manske waiten.
“Nou, as ik dij kinderwoagen krieg, krigst doe mien hoes?”
“Dien hoes?!” t Was net of e t in Keulen dunnern heurde…
Dat kin k nait moaken… t Is wel n ol krödde, mor den hebben zai gain dak meer boven kop en krieg ik zulfverwiet! Docht e.
“Hou wilst dat den wel doun? Woar mouten ie den hin?”
“Oh, dat heb k al regeld. Taiske heur ollen hebben aanboden, dat wie wel bie heur wonen kennen.”
“Den is t mie goud”
Haarm schrok der van… Joa, ho even! Doar mout nog wel wat bie!
“Ook goud, zuik die nog mor wat oet!”
“Dij fietse en dij kopern bloumpot”, stutterde Haarm.
“Tou mor, neem mor mit!”, zee Manske, dij t veur Haarm den ook wat aannemelker von.
Haarm greep de fietse, slingerde d bloumpot an t stuur en pakde d kinderwoagen. Manske zol zok nog ais bedenken kennen!
Mits komt Trijn boeten deure en vlijt Jampie in t kinderwoagen om nog n klain endje te lopen.
“Dij heb k der nait bie kocht!”, raip Haarm.
“Hou, dij heb k der nait bie kocht! Wat hest den wel kocht?”
“Dij kinderwoagen!”, zee Haarm. “Kinder koop ik nait, dij moaken wie zulf.”
Trijn schrikt zok röt, draait zok noar Manske en vragt: “En woar loat ik Jampie den?”
“Leg dij mor in t hounderhok, doar bedenk ik wel weer wat veur!”
Haarm, baange dat de ruil asnog over goan zol, sprong gaauw op fietse en sjeesde as n raket t aarf oaf…
“Ol stumper!”, zee Manske. “Gain noagel om de kont te kraaben! Moust heur vanweke nog mor n pude vol potjegoud brengen en dou der din ook nog wat eerpels en gruinten bie. Zai kennen t best broeken!”
Trijn begreep hom en muik der gain woord meer over voel…
Baide wazzen aarg sozioal.
Dou Jampie n joar of twaalm was, kwam Haarm weer ais langs.
Manske schrok eem en kreeg der gemengde gevuilns bie…
“Moi! Hou is t? Enne… hou is t mit t luttje wicht en de vraauw?”
“Meroakel, t kin nait beter! k Heb vast waark bie d boer en doar bin k al weer n joar of negen tot baider tevredenhaid!”
“Mooi man! t Wazzen barre tieden indertied en bie ons was t ook gain vetpot! Doustoe bie mie kwamst veur n kinderwoagen haar k ook al drij weke niks verdaint. Mit dien aanbod docht ik weer n zetje veuroet te kennen…”
“Den haar n wie baide n goie dag. Ik kon t ol nust an stroatstainen nait kwiet en doe hest die der goud mit red?”
“Joa, k heb der nog n beetje aan overhollen. Bin blied, dat t veur ons baide goud oetpakt het! Doar mouve even aine op drinken.”
Manske pakde twij fleskes bier en langde Haarm ain tou.
“n Stokje worst der bie?”
“Joa. Proost den mor he!”
