Zo mor n zummerse dag
Bruierg en k haar n onbestemd gevuil. t Zol n waarme dag worden mit dunder en bliksem haar t nijs roupen. k Wol vot even noar maart. Nog even wat lekkere abbelsienen hoalen. Doar komen zag k datter meer zo docht haren. t Was al glad drok. Bie gruinteboer ston n vraauw mit n hoofddoukje dij heur n dikke woddermeloen kopen wol. k Mos even gnivveln en docht aan mien Oma. Dij raip dou haitied van ‘even n hoofddoukje op kop doun hur’, as t wat koller wer. En benoam mit wiend was zai oareg zuneg op heur permanentje.
Ien ainen vil n braifke oet t knipke van dij vraauw en siddelde n endje wieder omdeel bie keesboer. Zai vernam der niks van. n Wat oldere man dij doar ston zette votdoadelk zien grode vout der bovenop en nikte ais noast hom noar n stevege vraauw. Ik heurde dat t wiedvot wat begon te rommeln ien lucht en zun was even vot. n Verbalderde man vuilde hou ain hom greep onner bie zien boksempiep en vout op tilde. k Pakte t braifke van tien euro en bedankte man. Zee dat hai doar goud aan doan haar din aans haren wie over maart runnen mouten achter n braifke van tien euro. Zien vraauw greep hom gramniedeg bie aarm en zai laipen vot.
k Langde vraauw bie gruinteboer heur tien euro en zee: ’Shukran.’ Asjeblieft, ien heur moekes toal. Zai keek mie mit twij grode broene ogen aan en bedankte mie zaacht.
Was bliede om heur sinten en verboasd dat k tegen heur proaten dee ien heur aigen toal. Din zai kon goud hollands proaten. Ik zee heur dat k wat leerd haar dou ien t laand woar zai votkwam. En dat t mit handen en vouten oareg lukt. Zai dankte mie nog ais en zee dat heur man zat te wachten op n bankje veur bie t begun van maart. Dat Allah mie belonen zol en nuigde mie kovvie te drinken bie heur thoes. Dit mog k nait waaigern von ik. Mit heur man en mien abbelsienen laipen wie noar heur hoes. Bie achterdeur ien hoes stonnen apmoal schounen en k heb mienent der ook bie zet. k Zag baaid nkander aankieken.
t Was noflek. Al was der ook n bult verdrait begreep k wel. Zai wazzen heur Allah dankboar en vrougen of ik dat mienent ook was. k Heb verteld, mit ale bewondern veur welk geleuf din ook, dat mien Allah achterbleven is ien t laand woar zai votkwamen. Dat ik grootbrocht bin ien t geleuf. Twij of drij moal noar kerk en noar n Christelke schoul. Mor dat wat ik ien heur laand mitmoakt en zain heb, nait paast bie mien geleuven. Dat ik doar voak nog ais van dreum of wakker van lig snaachts. En doar sums doagen last van hemmen kin. Mor t Dikke Bouk of hou t haiten mag ien n aander geleuf, dat ik dat n goud bouk vien. Allinneg dut t mie zeer hou minsen oordailen en veroordailen. Doar heur aigen oetleg aan geven. Zoas t heur paast en nait zoas ter staait.
n Aander oetsloeten of òfsteuten. Omreden n aander geleuf, kleur, toal of laand woar of joe geboren binnen. Geboren worren ien aarmou, oorlog, honger of riekdom. Doar kinnen leutje potjes nait zulf veur kaizen as dij geboren worren. Mor dat ik bewondern haar veur baaid. En benoam dat zai zo dankboar wazzen. Dat ik doar even stil van wör.
Zai wollen geern dat ik n moal voaker op kovvie kwam. Boeten zag k dat stroaten nat west wazzen van n vrizze bui regen. Dikste bruierghaid was over. Thoes komen wol vraauw waiten woar of k wel nait zeten haar. Zai haar kovvie mor deur geutstain smeten. Ik vroug heur of zai bie mie zitten kwam boeten. Ien zun, baaid mit n lekkere abbelsien. En of zai even luustern wol, din ik wol heur n verhoal vertellen. t Was n nofleke zummerse dag. Gewoon achter t hoes ien ons toentje.
Gewoon, bedocht ik mie ?
