Woarom doch
Bie n oetvoart of kremoatsie heuren wie ontelboare moalen ‘staarkte’ of ‘kondoleerd’ zeggen. Of lu der wat mit kinnen, blift aans n vroage. Mensen bedoulen t aalmoal goud. Gunnen femilie n haile bult, mor vergeten doarbie dat in t Bouk der Bouken in Matthëus 5:4 ok staait: “Zoaleg binnen dij angeln, den zie zellen vertroost worren.”
We maggen blied wezen, dat de Heer t volk dat raauwt slim eernsachteg nemt. Zie stoan der wizze nait allenneg veur! Wie kinnen n ogenblik mit lieden, mor Hai of Zien Zeun kin dat veul beder doun. Veural as man zukswat zulf gelukkeg nog nait bie haand had het.
t Leed van aandern vuilen wie ja nait, zo as Messias dat zulf ondervonden het. Wel zo leden het, kin mit recht n aander zoalegspreken. Hai schraift mit ons mit as t neudeg is, of lidt mit ons mit as we pien hebben. Wist ons t pad, as wie t eefkes nait meer zitten zain. Hai loat pesjent nait in t rond woaren, as nood zo hoog wordt, dat e gain aander oetweg meer zugt as oet t leven te stappen, zien volk in totoale verbiestern achterloatend.
Wenneer wie ons oren en ogen goud openzet haren, konnen we meschain dij veurtaikens wel vrouger heuren en zain. Mor achteròf is t ja aaltied slim makkelk.
Touvaal? Soamenloop van omstandegheden? Kin n ‘meroakel’ gain bewies van Zien aanwezeghaid en betrokkenhaid wezen? Kin nait bestaait nait, is ja dood, mor der is aaldeur Aine dij t aalmoal vervast waiten zel en n oplözzen aandroagen kin! Al is t din in ogen van mensen wel te loat. Der zellen in toukomst veurvast nog wel wat aanwiezens komen, as wie t din mor tiedeg zain en moatregels nemen!
