Waling–Wubbe
Dij Waling-Wubbe woont wied weg,
Wied weg in t Veersterveld.
An t end van t loug bie t Schijpershoes,
Doar zug man Waling-Wubbes hoes
Wied weg in t Veersterveld.
As Waling-Wubbe geit deur t loug,
Kump hij langs t Schijpershoes;
En Schijpers-Jantien steit bie t raom,
Zij kik hum nao en zug hum gaon
Wied weg in t Veersterveld.
As Waling-Wubbe ridt deur t loug,
Ridt hij langs t Schijpershoes,
Dij Jantien heurt de klap van t peerd
En zug, hou Wubbe ridt verheerd
Wied weg in t Veersterveld.
As Schijpers ôlske zug dat spul,
Den schudkopt dij en zeg:
Doe, Jantien, wicht! Wat wôlt doe wôl
Zo wied in t Veersterveld?
Man Jantien, jao dij dijt dat doch,
Zij mag hum ja zo geern!
Zij nemp hum wôl, as e um heur kump.
Wôl Mouder t nich, zij gijt mit hum
Wied weg in t Veersterveld!
Dou Meimaond kwamp, was t hochtied nô,
De nuiger gung deur t loug
Mit bonte linten an zien stok,
En t allervetste kaalf oet t hok,
Wör slacht in t Schijpershoes.
En ale man en vrou oet t loug,
Dij at en dronkt zuk zat.
Man Schijpers ôlske kreet zuk slèg
Dou Jantien veur mit Wubbe wèg
Wied weg in t Veersterveld!
