Vuurbaang
‘Moi!’ Ol boas kikt mie ais aan. ‘Moi.’ ‘Eenden binnen oareg wies mit joe nait?’ Ik wies op n grode koppel dij om hom tou zit. ‘Man, ik kin mie wel aarm kopen aan vouer. Zeun hoalt tegenswoordeg bie landbaauw n grode puut van twinneg kilo.
Mor ach, mooi toch!’
Aal doag, smörgens noa kovvie drinken in t bejoardenhoes zit e net even van t fietspad òf doar n gravvel padje lopt noar viever. Mit gat op zien rollator en ien t körfke veurop n puut. Ik zai hom voak as k mit t hondje loop.
‘Mien doagelks oaventuur,’ zegt e. ‘As ie mor oppazen.’ Ik wies noar t padje dat langsoam omdeel lopt. Hai vuilt geliek even aan remmerij van rollator. ‘k Zol hier al n moal of wat omdeel rollen mor bie geluk kreeg k op tied hakken der veur. Ik kin nait swimmen. Man, k bin vuurbaang veur t wotter.’ Hai schudkopt en zucht. ‘Mien pa zien schuld!’ Hond is liggen goan en kikt noar aal drokte van eenden. ‘Mien pa, vrezelk. Ik mog vrouger nait bie t wotter kommen van ollu. Mien moetje was baang dat k der invalen zol en pa raip mie de poten te breken as k bie sloot of daip kwam.

n Moal wazzen wie aan t voetbalen, baal ien sloot. Ik op gat ien onnerwaal hom mit hak noar kaant hoalen. Schep k mit achterkaant stevel vol wotter. Kous oet en mor dreug haauwen op stroat. Mor moeke zaag kous ien t schuurtje. Ik zee dat jonges t wotter der over gobbeld haren bie n plas. Zai greep mie votdoadelk bie t oor. Ik kreeg n schop onner t gat en kon noar boven. ‘n Plas mit kreus zeker’, bèlkte ze nog onner aan trap. Zodderdag der op mos k mit pa mit. Hai wol niks zeggen en haar n dikke bonestok mit n ende taauw bie hom. Noa n haalf uur mos k fiets ien waal leggen bie t moor. Ik kreeg t spoans benaauwd. ‘Doe zolst swimmen leren’, zee e en greep mie bie t jak. Was gain ontkommen aan. Ien onnerboksem, n endje hoorntaauw onner aarms mit n laank taauw vaast aan stok. k Dink dat t zo’n menuut of tien duurt het.’ Hai stoekt eefkes, zucht daip en pakt buusdouk. ‘ Ik boeten oasem laankoet op waal, spijend en jankend haildaal oet stuur. Pa was duvels, bèlkte ‘mitnemen dij rommel, en ging noar hoes.
Doar laag k. Zuls gain handdouk veur t òfdreugen. k Heb t hail end lopen mouten mit stok en taauw achter op fiets. Joarenlaank heb k dreumd. Eerstkommende tied was t bèr naachts nat en kreeg k straf. Ik was ook zaik van swimles op schoul. Elk het hom der mit bemuid. En nou bin k al bienoa tachteg en dreum k der nog wel ais van. En roaden, kommen ze ien t bejoardenhoes aan mit bejoardenswimmen en mor soezen dat t goud veur mien traumoa weden zol.’ Hai snoft n moal stief ien buusdouk. ‘ t Is nait meer goud kommen mit mien pa.’
Wie binnen even stil. ‘Maal, k wil wel leuven dat ie t doar nog wel ais stoer mit hebben. k Goa eerst mor weer wieder mit hond. Moi hur, en verzichteg.’ Ik klop hom even op scholder.
Ien gedachten loop k ons rondje. Wat n verhoal.
Goud dat t tegenswoordeg aans gaait mit swimles. As hond oetroasd is op t veld loop we, wat k aans nait dou, t fietspad weerom. k Zai van ver òf dat e der nait meer zit. Ook naarns gain eenden. As wie dichter bie kommen slagt schrik mie om t haart. Stekt n stuk van n körfke en n haalf wiel boven t wotter.
Ik loat hond lös en begun te runnen. n End bielaangs t fietspad, over t gras en spring ien viever. Aan t lief tou ien t wotter vuil k mie langsoam zakken ien blaauwbragel en griep om mie tou.
k Heb hom.
Din til k n ol kaar van supermaart boven t wotter.