Vrijhaid

As k et woord “VRIJHAID” heur mout k voak denken aan d oetdrukken: “Vrij as
n vogeltje in lucht.” Mainstied vroag k mie den ook of, of dij vogeltjes nou echt-
woar zoveul vrijhaid hebben as ze doar in lucht binnen. Joa, normoal sproken
wel, mor ze mouten nait in zoon dikke zwaarm sprutters, kraaien of wat veur
vogels den ook, trechte komen, want den binnen ze heur vrijhaid kwiet,want
ze mouten den ja doun wat dij aandern willen.
Dat vogeltje het doar nait om vroagd, mor bie mensen komt dat wel veur as
ze zuch vrijwillig bie ain of aander groep aansloeten. Ik denk doarbie aan t geval,
dat ze zuch aanmelden bie n sekte, zoas de Jehova getugen. Je maggen den
ja gain verjoardag van wel den ook vieren en kedootjes kriegen of geven ,maag
ook nait. Na das niks veur mie hur, want ik bin gek op zukse feestdoagen. En as
je den de vrijhaid nemen, om de sekte goiendag te zeggen, den worren je deur
aandern van dij groep nog nait mit nekke aankeken. Na, ik geef iederaine
de vrijhaid om veur zowat te kaizen,mor ze mouten mie de vrijhaid doarin
ook geven.
Ik zeg ook gewoon tegen heur hou ik ter over denk. Dat binnen dij twij jehovage-
tugen dij bij mie aan deure kwamen wel gewoar worren.
Oh, ze wazzen eerst hartstikke vrunlek hur en ze vruigen mie beleefd, of ze zeg-
gen moggen woarveur ze kwamen.
Joa, dij vrijhaid gaf k heur. Na, ze wollen waiten of ik geleuveg was.
“Nee manlu, ik bin n haiden en k zel mie wizze nait bie joe aansloeten.”
“Ach meneer, den komen ie wizze in hel trechte, mor as joe nou toch bie ons komen, den wait ie zeker dat je doar nait in komen..”
Mien antwoord was: “Na ik wait nou ook al wel, dat k doar nait kom.”

“Hou wait ie dat den wel nait.”
“Na, das hail makkelk. Hel is ja overvol en eh manlu, joe hebben de vrijhaid
nomen om bie mie aan deure te komen en ik neem nou de vrijhaid om joe du-
delk te moaken , dat je ophoupeln mouten en moak joen aanhangers dudelk, dat
ze hier nait welkom binnen. Komen ze toch, den dou k of deure nait open of k
smiet dij veur heur neuze dicht. Na de mazzel.”
Ik smeet deure nou ook dicht en k lait heur doar veur jan-piet snöt stoan.
Toun k in koamer was en noar boeten keek, zag k dat ze wat op n pepierke schre-
ven.
En hou is dit wieder goan he? Na, dr is nog nooit weer n jehova getuge aan deu-
re west.
En eh, k wil jou nog n moal zeggen, dat elk de vrijhaid het om te doun en te loa-
ten war hai of zai wil,as ze zuch mor wel aan de gewone regels hòlden.
Dat dee n kerkganger n moal nait. Nait wied van ons hoes vandoan is n òfschai-
den kerkje, woar we sikkom gain last van hebben, tot op n zekere zundag, dat
n kerkganger zien auto veur onze inrit hinzette en dat was nait zo mooi, want
wie mozzen der mit ons auto op oet en dat kon nait wachten.
Kerke was al n zetje begonnen en hou der nou dus mit aan!
“Na ik wait voak wel n oplözzen veur zukswat te vinnen. Nou dus ook en doarom
nam ik de vrijhaid om noar kerke te goan, joa, hou ist meugelk he. Bettes noar
kerke, mor dat was ja n hail aander reden as de godsdainst.
k Was al gaauw bie t gebaauw. n Beetje grammieteg reet k deure open, mor ik
kon nait zomor wieder lopen want köster bie deure greep mie bie d’ arm en zee:

“Meneer, ie maggen de dainst nait onnerbreken.
“Das wel neudeg. Luuster mor woarom”
Ik reet mie lös en k luip wat wieder noar preekstoule, woar domie zien stem
haard heuren lait.
Ik bulderde boven hom oet: “Sorrie domie, dar k joe onnerbreek, mor ain van
joen touheurders het de vrijhaid nomen om zien auto bie mie veur d inrit te
zetten en k mout ja zo gaauw meuglek op stap.Dat ken nait wachten en as dij
rooie auto mit zwaarte dak nait binnen vief menuten vot is, bel k plietsie. Na, n
goie preek wieder. De mazzel “
Ik luip weer noar deure en k was al gaauw boeten.
k Luip nog mor net op stroate of der tikde mie aine op scholler en zee: “Sorrie
meneer. Ik wait ja duvels goud, dat k mien auto doar nait hinzetten maag, mor
bliekboar was k hailendal weg kwiet. k Hoal hom der mitain vot en k beloof joe,
dat k mien karke nooit meer veur joen inrit zet en eh, bedankt dat ie t zo oplöst
hebben. Anders haar t mie ok ja nog senten kost. Tot kiekes.”
Hai luip nog haarder as ik en toun k bie hoes aankwam, was weg vrij. Onze
auto ston al op inrit en vraauw zat achter stuur. Ik stapde in en wie reden al
gaauw noar onze bestemmen.
Ik mos netuurlek wel vertellen wat ik doan haar.
Ze laagde haardop en zee: “Mien breur het mit zien vraauw toun ze nog mor zoon
twinteg joar wazzen.ook zowat geks mit gereformeerden mitmoakt.
Joa, toun moggen dij mensen op zundag gain gebroek van heur fietse moa-
ken. Zai wel en omdat ze nog gain auto haren, gingen ze op fietse bie jeugdhar-
baargen langs.

Ze beheurden wel nait meer tot de jeugd, mor ze wazzen overal van haarten
welkom, teminste bie dij jeugdonnerkomens.
Dat lag wel n beetje anders in dij slim gereformeerde ploatse, woar ze op n
zundag , baide ook nog in körte boksem, deur zoon ploatse reden. t Was tegen
kerkgoanstied en de kerk-gangers luipen overal op stroate en t was stoer om op
fietse wieder te komen.
Kris kras over stroate en bie kerke was t onmeugelk om op fietse wieder te ko-
men. De haile stroate ston vol mensen en hou haard ze ook belden, ze bleven
stoan woar ze stonnen. Tou ruip breur: “Godverdamme. Goa n beetje oetzied.
Weerld is nait allain van joe!”
Ook dat haar gain zin. n Poar keken heur aan en t leek wel asof ze dochten: “Dij
vent is nait goud dörms.”
Gelukkeg gingen al gaauw kerkdeuren open en ze konnen in ale vrijhaid heur
weg vervolgen. En dat dou wie nou gelukkeg ook en eh, ik bin ook bliede, dat
mien òllu nait tot dij group heuren, woarbie jonge vraauwlu nait heur aigen
keerl oetzuiken maggen. Dat dut voader ja en o wee, as t wicht de vrijhaid nemt,
om nait noar heur voader te luustern. Dat betaikent mainstied t inne van heur
bestoan. Joa, ik bin slim bliede , dat wie leven kennen as vogeltjes zo vrij in
lucht, doarom roup ik haard: ” Leve de vrijhaid.”
O joa, nog even dit: ” As ie dit verhoal lezen hebben zellen ie wel denken:
” Hou duurt dij vent dit op pepier te zetten.”
“Na, geleuf nou mor of nait, alles wat ik schreven heb over Jehovagetugen en
de Òfschaaiden, heb ik zulf mitmoakt.