Vraauwlu
k Zai hom doar nog zitten.
Dij dikkop mit zien grieze hoar.
Ien korde boksem en bloot bovenlief.
Hou hai keek noar zien beeldjes op kaast.
Vogels mit kromme gele snoavels.
En raip: Wais nog n vraauw veur mie,
Ammeling?
k Dochde, wat zol dat wiefke hier
overaal blied mit weden,
mit dizze keuneg ien zien riek.
Zien parredies, dij bunders laand, t bedrief.
Mor k zee, dat k t zo nait waiten zol
wel k hom aansmeren mos.
En hai raip: Dien zuster din,
dien moeke, n noaberske, n nicht!
Ain dij bie die op schoul zeten het,
n hekje perfekje, n haaibaai, n slons,
n beloa, n wicht dij doe kins van kantoor.
Oetstrekt lait hai hom deelvalen op grond,
aarms oetnkanner en raip:
Loat dij vraauw no mor kommen!
