Votloper
Lutje jong van vaaier joar is wat dwaars, wil nait wat ollu willen en zegt nee as t joa weden mout. Jong kriegt zin nait, begunt te blèren, roakt haldaal gek ien hakken en zegt dat e votlopen wil op zuik noar n bedere pabbe en mamme.
‘Gaais dien gaang mor,’ zegt pa en doar lopt jong al op weg.
‘Mooi even goan loaten,’ zegt pa tegen moe. Stiekum holden zai jong ien goaten.
Noa menuut of vief staait jong weer ien koamer.
‘Bistoe der al weer jong? Wols toch vot?’
‘Joa, mor ie kwamen mie nait noa, ja!’