Vos
(noar n foabel van Lessing)
Vos dij noazeten wer deur n stuk of wat honden, redde homzulf deur op n hoge muur te klummen. Doar konden honden hom nait te pakken kriegen, mor zai bleven aal mor onder muur stoan blavven en jammern. Dou Vos vot wol, mos hai doarom aanderkaant muur òf, mor doar gruiden dikke brommelstroeken. Toch sprong hai derien en dou hai bie takken van brommelstroek omdeel glee, toakelden schaarpe doorns hom nogal tou. ‘Wat binnen dat nou veur haalve zolen, dij ain nait helpen kinnen zunder hom ook tougelieks te pienegen.’, raip Vos verontwoardegd en ging der as n hoas van deur.