Voele Graitje

Inlaaiden:

In de viefteger joaren wuir der regelmoatig bie toneeloetvoerens e.d deur ain of ander n bepoald stuk opvoerd en ain van dizze verhoalen dij lu zok nog herinneren kinnen is: VOELE GRAITJE.

Eerst stuurd deur Hemme Abbas, doarnoa n oetgebraaide versie van Albert Piening, opstuurd deur zien neef Klaas Piening. Dizze oetgebraaide is hieronder weergeven.

Voele Graitje

Graitje was ain dikke plaaze,
voel en smerig glad ain schrik.
Haile dag hong Graitjes pispot
veur de pronk op ‘t emmerrik.

En heur man ain goie slove,
knooide veur zien doaglijks brood.
Sjauwde in kapodde hozen,
goaten as ain voest zo groot.

Mor Kloas Bok dei woonde noast heur,
in ain fien rentnaiers spul.
Har dei pot ook in de gaten
en hai vond ain flauwekul.

Din zien vrauw, ain zindelijk wiefke,
aargerde zok elke dag.
Kreeg ‘n flaauwte van de buren
as zai ‘t emmerrik mor zag.

Ook hun zeun dei net verlof haar,
lag in dainst as kapperoal.
Har dei pot ook in de goaten
en hai vond ain groot schandoal.

Hai zee: ‘K zel dei voele Graitje
teunen dat ik schaiten kin.
En hai greep zien dainst-revolver,
schoot heur deur de pispot hin.

Graitje mit heur minne ogen,
zucht nait wat der goande was.
Pakt de woaterpot van plaanke,
din dei komt heur ‘s nachts van pas.

Zai kreeg zeuven koppies koffie
en ain lief vol zoepenbrei.
As ie den op bère kroepen,
kom je van de pot nait vrij.

t Was den ook ‘s nachts twaalf uren,
dou oans Graitje pissen mos.
Pakt de woaterpot van plaanke.
Net of dat zo wezen mos.

Mor opains dou ropt heur kerel.
Graitje, Graitje wat is dat.
En hai springt liek overende.
Aal oans bèregoud wordt ja nat.

Begripst doe dat nait dikke stovvel.
Zeg doe Graitje hou dat kin.
Den zel ik die ‘t wel vertellen,
oans kadde migt deur de beune hin.