Voadertje Tied

d Olle man schoevelde langzoam veuroet. “Och, och” zuchtte hai, “wat gaait de tied rad. k Heb de boksem nog nait goud dreuge en t joar zit der al weer op.”
Elk joar was t zulfde: op de eerste dag van t joar kroop e in zien pisdouk over grond as n krekt geboren lutje jong en noa 365 doagen luip e krom as n houpeltje.
Ie begriepen t aal, hai was Voadertje Tied.
De eerste weken was nog te doun; hai huppelde wat en roasde mit geweld deur de wereld en docht dat e alles wel aankon. Moar tegen tied dat t zummer was, was t al bedudend minder en zo gaauw as Sunnerkloas t laand oet was, vuilde hai dat t sikkom òflopen was.
Ankommend joar wil k t toch aans doun, docht e. Nait votdoadelek zo haard lopen, moar eerst wat kadde oet boom kieken en den bin ik an t end van t joar meschain nog wat fiereg.
Moar hou langzoam ie ook an doun, tied gaait toch gewoon wieder in zien aigen ritme en an t ende is t zulfde as altied. Doar is gain ontkommen an.
Dus mensen: Dou gewoon wat joe denken dat je doun mouten en in joen aigen gevuil van tied, want t ende komt toch wel zo as t in de steerns beschreven staait.