Voader
zuik, zuik en doe zalst t vinden wicht
zeest destieds altied
as k woaraargens noar opzuik was
mor was dát nou toch ains gain leugen
want ken joe nait vinden, bist zuik
al is t nog zo licht
en grammietig de advertentie weer wegsmiet
dou k dij veur de zoveulste moal weer las
en zo mie nog as de dag van guster ken heugen
n voader, dij alles veur mie kloar muik,
en had ik toun, nog in mien jeugdige joaren
zo of en tou n moal wat laifdesverdrait
wossen joe mie wel weer op te beuren
‘d’r is gain hand vol- mor n land vol’
waaren joen woorden den
en gniffeldest zo wat in joen aigen
zo deed t bie leutjen den ook weer opkloaren
zong k weer mit de ain of t aander hitlaid
kreeg t leven zo weer de neudige kleuren
en wat ik nou stomme groag wol
aal zuikende- d’r mor nait aan wen
om mekoar weer ains om t haals te vlaigen
zo mossen ze voaders-maaid nait aankomen
want den was t nait te best
hongst hun op, aan de hoogste bomen
in n tied van t bestoan en veurgoud is west,
zo mitpoest deur alle winden
het t zuik n den ook gain zin
al hoop k, dat we mekoar oeit doun vinden
en zo veur aiwig bie die bin.
