Vervoaren ien t kwedroat

Ko en Knèlske wonen op n leutje dörp op t Hogelaand. Heur hoeske is aal n zet te koop. Der
kommen wel kiekers, mor gain kopers. Moakeloar zegt wel dat zai moud holden mouten, mor dij kiekers mouten heur aigen hoes ook ja kwiet. Nou t krises is zit ter gain schot ien verkoop en Ko en Knèlske hemmen besluut nomen: zai blieven ien heur hoeske wonen en goan t opknappen. t Hoeske zel beneden haildaal over kop mouten. t Mout zo moakt worden dat t geschikt is veur heur olle dag. Timmerman komt ter bie en vragt wat zai zo ien kop hemmen:
Ko wil verwaarmensbuizen ien vlouer, omreden hai het voak kolle vouten. Drubbels mouten der oet Ien heur washok zel douche groder mouten; nou is e mor negenteg bie negenteg en dat
is nait hanneg as ain van heur lebait wordt en zai mekoar helpen mouten mit hemmeln;
douche willen zai dommit gewoon ienlopen kinnen en ien houk mout n zitbaankje
kommen.
Timmerman heurt de wìnsen van Ko en Knèlske aan. Hai zegt: “Mor din mouten joe wel n moand t hoes oet!” Knèlske: “Dat hebben wie aal opbedocht, wie zetten auto boeten deel en kinnen din ja ien autohok wonen, nait?”
Timmerman bedenkt dat Ko en Knèlske heur plannen aal n hail end oetwaarkt hemmen. Hai
vragt nog: “Waiten joe din wel dat ter din ook n nije keuken ien mout?”
Joa, dat waiten zai wel.
Timmerman: “Veur hanneghaid is der ook wat nijs, domotikoa, din bedainen joe mit n ofstands-
bedainen joen licht, gerdienen en zo wat. Willen joe dat ook?”
Nee, dat is te nijmouds, lichtknoppen kinnen zai nog wel vienden en n gerdien dichttrekken: t
mekaaiert heur toch nait aan haanden? En zo gaait timmerman mit plannen aan slag,
moakt wat taikens en komt mit n pries. Ko en Knèlske zeggen dat t mor deurgoan mout. Mor t
mout wel ien t veujoar, as t aal wat waarmer is.
Maaimoand noadert, Ko en Knèlske roemen t hoeske leeg. Der gaait ook veul noar drekstoup,
omreden t opknapte hoeske mout roem blieven, goan dij olle kasten, toavels en stoulen mor vot.
Autohok wordt ienricht mit hoge toavel, vaaier stoulen en heur twijpersoonsbèr. Op Ko zien
waarkbaank zet Knèlske wat petroliestellen, van dij gevolgen dat zai doarop heur eten koken kin. Timmerman het nog wel n woagen woar n gemak ien zit mit n wotterbakje, woar zai zuch din hemmeln kinnen.

Haalf julimoand is t hoeske kloar. Der zit n grintenvlouer ien dij waarm aanvuilt. Drubbels binnen vot, van dij gevolgen dat as nood aan man komt en zai mit n kuierkaar deur t hoes mouten, dat din zo kin. Knèlske mout nog wel leren koken mit zo’n inductiekokerij, mor dat zel wel wènnnen.
Aalbaaident binnen zai blied mit heur “Quooker”, dij het altied kokend wodder. Das n oetkomst,
want as dij olle wodderkoker aan loop was, mos tillevisie haitied haarder. Dat gaf voak wat krip-
sies tussen Ko en Knèlske. Heur nije bèrren pazen meroakel ien sloapkoamer, bèr kin bie kop of voutenènd omhoog en der tussenien is roemte veur n nachtkaast.
Zo hemmen Ko en Knèlske nou n nijmouds hoes, aanpaast noar ontwikkelns van nou, woar zai old ien worden kinnen. Wel mozzen zai twij moal vervoaren, mor dat haren zai der groag veur over.
Zo konnen zai op heur aigen vertraauwde stee wonen blieven.