Vergeten ?

Nooit zel ik dij tied vergeten, aaltied zel ik t ontholden:.
Ons wer leerd:
Pluk gain appels of peren bie de boer, de smoak is den aaltied zoer! Eerlekhaid blift t laangste duren, woarom legt men mie den zo voak in de luren? Vruchten van t seizoen kwamen uut aigen goard, onder stro of heu bleven appels bewoard. Ik wait nog hou de belletjes van de ieskare klonken, hou of de kopern deksels op de kare blonken….

In schoulvekaansies mozzen wie op t veld eerappels roapen.
De frieten dij moeke doarvan muik, laiten wie ons lekker smoaken. Ook mozzen wie helpen bie t stroschoven binden, doar kon men ons ook tiedens de schoolvekaansies wel vinden. Wie mozzen mit mekoar t heu helpen keren, toch haren wie n prachtege jeugd kin k rusteg beweren. Koornbloumen plukten wie aan raand van koornvelden, met zo’n boeketje wer moeke verwend, kin ik joe wel vertellen. Aarten, ik wait nait houveul ik der dopte, veurdat moeke ze in de weckvlezze stopte.
Van rebaarber, proemen, eerdjebaien en zo muik moeke confituur, zai wos de juuste moat van suker, aans was de smoak te zuur. Om heur klevende aigenschappen plukten wie de klaaine klis, Dij gooiden wie de wichter in t hoar, volgde mainsttied straf, nait mis! As jonges muiken wie piel en bogen van n geschikte tak, woarop n stried veur de overwinning uutbrak.
Mien eerste laifde en ik hebben onze noam op n boom schreven, ’t bos van vrouger is verdwenen, mien eerste laifde is nait bleven….
Toch denk je op loatere leeftied terug aan dij mooie tied.
Dit soort herinnerns roak je nooit weer kwiet!