Verdraitig laidje
Ver weg is t al veurjoar,
En geel wordt het gras.
Gries is nou aal t gruin al,
Dat zo fris ainmoal was.
De zummer het t leden,
Gain ieme dij bromt;
Het koren is sneden,
De winter dij komt.
Zo gaait t ook ons mensen;
Veurdat aine t wait,
Veurbie is zien zunne,
Eer t zummer nog hait.
Ik leef in t verleden,
En haarst is t al domt,
Mien koren is sneden,
Mien winter dij komt.
Dit laid is schreven deur Geert Teis, van t Knoal.
