Ie kinnen der mit lezen en schrieven
n Mens kin sums zo verdraiteg wezen,
dat t vuilt of alles in hom scheurt.
Dat t liekt of leven dood betaikent,
niks gouds meer om hom tou gebeurt.
En elkenain kin mit hom proaten,
en zeggen dat t wel weer over gaait.
Mor kiek, dát mozzen ze nou ais loaten,
zai goan weer vot, doe holst verdrait.
Van Ôl Pekel. As direkteur van ain van de Winschoter verzörgingshoezen (nou 5 joar in de VUT), dee ik elke vrijdagmörn n verhoaltje bie de bewoners. Mainstied waren ze oet doeme zogen, sums zat der n klaain beetje woarhaid in, mor t belangriekste was dat wie even lagen konnen mit mekoar.
