Vekansie (2)

1957
Klaas was n kirreltje van n joar of tiene. Hai woonde woaraargens in t oosten van t laand. Zömmervekansie was aanstoande. Kinder noast hum warren der vol van. Buurman en buurvraauw haren noamelk, net as vleden joar, n hoeske aan zee huurd. En doar gungen ze mit d’auto hèn. Der wör van alles inpakt. Klaas ston der op neuze bie. Hai wör der ofgunsteg van. Hai haar de zee nog noeit zain. Joa, op n ploatje. En zien olders haren gain auto woar of ze mit noar zee goan konnen. Zie haren baaide n plof. Mit zitjes achterop veur Klaas en zien zuske. Doar gungen zai altied mit op vekansie noar opa en oma in Onswedde. Klaas kreeg dan zoveul klaaier aan dat e hoast nait lopen kon. ‘Tegen de kolle’, zeden ze. Mor Klaas wus dat de kovver gewoon te klain was.
Dit joar gung t anders. Klaas mög allain twai weken veuroet. Mit de traain noar Assen. Doar huil opa hum op. En dan wieder mit de bus. Hai was gek op zien opa en oma. Hai was ook ja bie heur in hoes geboren en zien eerste drij joar haar e der mit zien pabbe en mamme bie in woond. Boerderij ston midden in t laand aan n zandweg.
t Landschop was der slim mooi. Doar haar Klaas dou al oog veur. t Koren, veurnoamelk rogge, waaide en hoaver ston goldgeel op t laand. Boeren waren al drok aan t inhoalen. Opa zol der dizze weke ook mit aan de gang. Klaas wus van andere joaren nog persies hou of t er dan heer gung. En hai kön zuch de geur van t vet en de eulie van t mesien nog zo ophoalen.
Twai doagen loater was t zo wied. In ale vrougte was der al extroa volk kommen. En dou gung t mit peerd en wupkarre op t laand aan. Doar stonnen zien ome Geert en zien neefke, ook n Klaas, al te wachten. Opa haar in de weke derveur al n poar meter mit de haand maaid um wat roemte te moaken.
En dou gung t lös.
Opa op t mesien. Andern pakden t lözze koren van de grond en muiken der schoven van. De schoven wörren op n spesioale menaaier op de wupkarre vleid tot n vouer van wel drij meter hoog. Klaas bekeek t aal persies.
Um tien uur gungen ze bie mekoar zitten. Elk haar n blaauw gemeleren kruke mit kovvie bie zuch. En dikke plakken widde stoede. Klaas kreeg ook n plak stoede van opa. En hai mög net zo veul kovvie drinken as e wol.
Um de middag kwam oma mit n grode madde mit pannen waarm eten. Man, wat was dat lekker. Zie haar ook zoepenbraai bie zuch, mor doar was Klaas nait gek op. Tussentied was Klaas mit zien neefke n poar moal even vot. Aan de struun. Mor aan t ende van de dag, dou de leste vouer der op zat en mit taauwen aanspand was, dou waren ze der weer. Ze wörren der zo hoog meugelk tegen aan tild. t Leste stukje mözzen ze zölf wieder klimmen. Der was bovenop n soort hole woar of ze mit zuch baaident in kropen. Noa t ‘vot’ tegen t peerd en n zaacht tikje mit de liene kwam de haile boudel in bewegen. Jonges konnen nog net de kop van t peerd zain en heuren hou e n poar moal aine rieten luit. Takken van bomen sluigen over heur hèn. Deur de koelen in de zandweg schommelden ze wel n meter hènneweer. ‘Net as op n schip op zee’, doch
Klaas. Beneden heur t kroaken van de woagen en geproat tegen t peerd. Of en tou kieken hou wied of ze al waren. Net n aandere wereld.

2007

Klaas was mit zien vraauw n poar weken op vekansie in Spanje. Dat deden ze elk joar. n Goud hotel. Lekker eten. Hai was gek op de zee. Haar net even zwommen. En non lekker under de parasol. Even wegdreumen. Over vrouger. Dat dee e wel voaker. Hai kreeg der in ains wenst noar. Wat wol e geern nog n moal bovenop zo’n vouer koren liggen. Over n zandweg. Luustern noar de geluden. t Geschommel vuilen. t Waarme eten van zien oma. Alles wat derbie heurde. d’Ofgunst op zien buurkinder was al laank over.