Van oost noar west en sums weerom (5)
Ien Oost-Grunnen, ien Midwol, ben ik groot worden, letterlek. Eerste acht joar ien e woningbouw, doarnoa nog n laangere zet op Nijssiesoord, woarachter nou t wotter van BlauweStad kabbelt. Mien kop was schienboarliek handsoam om te leren, lezen heb k gien problemen met had. Veurlezen von k t aldermooiste, “Okki Pepernoot” verdient n standbeeld. Zulf lezen wer benoam ien e viefde en zesde klas ontwikkeld, doar haar meester Zonderman n pracht van n bibel- teek. Hij zörgde ok veur nije boeken die we dan kaften deden as wichter handwaarken haren. Van dat brune kaftpepier, even dubbelvòllen, boek derop, omvòllen, ienknippen, man, k herinner t mij as de dag van guster. Spannende boeken zo as “De Giethoornse vrijbuiters” en “Engelandvaarders” van Norel. Thuus haren we zulf niet veul boeken. Op e verjoardag kreeg k n moal “Kameleon Ahoy” en loater mien grode favoriet: “Het verdwenen parelsnoer”. En boeken over zeevoart, want dat wol ik ok ja, zeeman worden. Michiel de Ruyter was mien grode held, mor Witte de With mocht der ok wezen… n Eerliekse bibelteek was der niet ien Midwol. Moeke van een van mien klasgenootjes kwam ienmoal ien e week noa schooltied ien n leeg lokoal boeken uutlenen, van t Nut, ducht me. Mor doar waren wij gien lid van, dat was niks veur arbeiderskiender von mien pa. t Geld zal wel n probleem west wezen. Op d’ULO kreeg k zicht op de “pockets”: ABC, Prisma en veural Swaarde Beertjes. Doar is mien verzoameln begonnen, loater zette zuk dat deur op e kweekschool ien Winschoot.
Ien ’67 kwam ik veur de klas ien Zuudhörn, klas 3. Boeken? k Herinner mij der niet veul van. Wel onder ien e kast stoapels boekjes veur t klassikoal lezen. Boven op zolder stonnen ok nog n poar kasten ien e baargruumte en doar vonden we n moal stoapels olde boekjes. Woar ze bleven bennen? Verkocht woarschienlek toen der verhuusd wer noar de Hanckemoaloan/Bosloan. Zulf ging ik nog aal deur met t vergroten van mien eigen bibelteek, mondjesmoat. Der mos ok ja brood op de plank kommen. Lézen deden we benoam deur boeken te hoalen uut de Zuudhörner bibelteek aan de Helfrichstroat, n holten noodgebouw die t joaren volholden het, ok nog veur anere bestemmens. Doar heb k ok nog vergoaderd as kemizzielid, n soort bestuurslid. k Haar niet t idee dat we ok mor iets te vertellen haren, gezelleg was t wél. Mien overstap noar Noordhörn veranderde veul. De school doar kon wel wat doadendrang gebruken, wis en vast ok op t terrein van t boekenspul. Leesderij was der net zo min as ien Zuudhörn. Der stonnen wel n poar riegen boeken ien t koamertje, votstopt ien duuster kaftpepier. Aan de hoeveulheid stof te zien wur der niet bepoald druk gebruuk van moakt. (Van dat hiele koamertje niet; belangriekste was ienmoal ien t joar t geld tellen noa de joarlekse Floralia…) Dat von k schane en mien nije kollegoa ok. Doar is de start west van t gruien en bluien van de Molshoop-bibelteek. Ien t dörp kwam wel de bibliobus, mor dat was ons niet genog. Boeken heuren ien je leefwereld, ok op scholen, je moeten ze zó pakken kunnen, stukjes veurlezen, nije dingen opzuken, n tiedje weg wezen ien n verhoal… De school kreeg ok de hulp van n goie gever die t boekenbestand ekstroa aanvullen dee. Hij is van onschatboare weerde west! (Rinnert, bedankt!)
En nou? Och, n boekengek bliéf ik, al worden summege letters wel verduveld klein….
