Van oost noar west en sums weerom (2)
Op e kweekschool ien Winschoot leerde je veul, en veul ok niet. t Was niet aans en t zol ok niet aans worden. t Vak van schoolmeester ? Dat leer je ien e scholen en doar kwam je niet zoveul, al zaten we destieds wel opscheept met de noam: hospitanten. Bordtaiken bij meester Jansen aan d’Omsniedenskenoal, elke week mor weer. Lag me niet zo…. Kie-ken hoe de fiets van t hoofd wer schoon-poetst deur n poar kiender uut de zesde klas. Keureg, jonges! Ien Pekel, op de Feiko Clockschool, haren ze liever niet dat we ien e klas kwamen en
kovvie drinken, dat deden w’ok apaart. Apaart….. (k Heb nog nooit zo veul over brommers heurd as toen op die school, van twij aandre hospitanten die allent mor proaten deden over Zündapp en Puch…) Kloaverjazzen was vaste prik op e kweek, pauzes liepen miest uut, leroaren vlogen mekoar ien e hoaren over de Mammoet, wat n tied!
Ien Zuudhörn, ien november 1967, gong’k met veul zin aan de slag, klas 3. Prachtkiender! (Zeg ik nou, mor toen ok!) Hansje Langendiek met zien grode ogen, Henkie Drenth die ien e eerste week votdoadelk de potloodslieper valen liet, stuk. Aan diggeln. “Geeft niks, ongeluk-je!” De hiele klas siekte, van opluchten. Ik kon niet meer stuk. Allewel, niet meer stuk…. Ien t twijde joar lag ik n poar moand ien t ziekenhuus ien Hoogeveen, aan gewichten, hernia. Mevrouw List kwam nog n moal op bezeuk, met Frans en met de twijling. Toen k weerom was op school, kreeg’k onder uut e zak van meester Wibbens, over t schrift van ien van e kiender die van elke bladzij n kunstwaark moakte. Mien vervanger, ol meester Bolhuus, dikendunschriever van geboorte, haar kloagd. Ok zo wat heurde derbij.
Wat nije dingen uutperberen, waarken met de bandrecorder, ok met groepsle-zen, gedichten veurdroagen. Proaten over t voetballen, de Europa Cup, Ajax en Feijenoord, voetbalploatjes verzoameln, ik nog veul fanatieker as Johan Teuben of Reinjan Mulder. Loater ok toneelstukjes doen, programmoa’s ien mekoar zetten, nog mooier as kiender dat zelf deden. Talent meer as genoeg. Bietje lewaaieg was t bij mij wel, dunkt me, destieds nog wat vrumd. Mor ja,
k haar male herinnerns aan de tucht die ik zelf metmoakte op e legere school ien Midwol, dat wol en zol ik aans doen. Oardriekskunde…. “Noem eens wat pro-dukten uit het Westland?” Gien probleem veur de miesten. Marjan Veldhuis stak ok heur vinger op: “Stamppot mous, mees-ter!”
Ik kon ien t aalgemien goed handen met Wibbens. Ienmoal in die vief Zuudhörner joaren wer de beste man ziek, kon niet noar school. Ik ien zien zesde klas….. Vijer doagen, elke mörgen instruksies hoalen, alle dagprogrammoa’s lagen al joaren vast. Op de menuut of! Niks veur mij, al dee’k mien uterste best. k Zal nooit vergeten dat ik op die dönderdagnomme-dag niet toekomen ben aan e les over “de mol”…… Pleindiensten? Nee, Wibbens haar aaltied dienst, en wij dus ok, al viel t ien t begun niet met bij hem ien e pas te blieven. k Zie nog zien wappernde jas-panden, zien hoed, zien gesputter en grode snelle stappen as ien van e kien-der niet om liek wol. Schup ien e kont kon e kriegen!
Toal veraanderde ok, aal meer ABN, aal minder Grunnegers. Loater ien Noord-hörn was t eerst nog aansom, mor das n aander verhoal. Loater!
