Traauwnacht

Tiedens het omstèl op de traauwerij is ain ding wel t spannendste.
De traauwnacht… Ain romantische nacht mot t worden. An niks zalt mankeern.

Dus op noar de Lingeriea veur spannend en sexy ondergoud. Mien laivert mos d’r wel eem waark mit hebbm om t uut te kriegn dus veul hoakiederij en zukswat.

Dat is schier lukt. De berendhennek was geliek ain korset mit belien en openingen op gewoagde plekkn en an achterkaande twai riegen hoakies.
Veur dat spultje d’r mooi bie lag mos ik eerst even de bourrel goud joekseln. Den veult natuurlek op zien ploats, zee verkoopster. Dus ik veurover mit neuze tussen de knieen en wiebeln mit stel. Veulde mie nait echt om mien gemak stel die veur dat d’r nou aine in de winkel kwam. Mor t waarkte want dou ik weer stroal stun keken ze mit zien baident neugend over raandje hin. Wie ston d’r stief en stram in. Doar zolt ‘t jong wel eevn waark mit hebb om t weer los te kriegn.. Och kon mie d’r nou al op verheugn zien gemòtjen as ‘t te lang duurt veurdat alles los is. En ik mor verlaidelijk mit mien heupn draaien. k Zol d’r nog ain schepie boven op kinn doun ook.

De onderboksem har nait veul stof om de goatn heen. Doar gait nait veul tied in zittn mit uuttreken, mor t antrekken mit dai kneepkes(jarretels). ‘t was ain haile toer om dai vastte te zettn an t onderlieffie. De veursten gingen nog wel mor dai aan de achterkaante kist allenig zo slecht bie. Telkens klapten ze weer los en petsten teg’n mien zuunig stoffeerde achterwaark. Wel mooi wil weezen…

Op de traauwdag toun ‘t lingeriespultje an was glee de jurk d’r overheen en gienaine zolt dai dag noch weer zain op Liesbeth noa dai mie mit mos helpn noar de wc goan en opt lest mien knoffelkontje mor den als mien man.

De heul dag har ik waark mit mien kneepkes en onderlieffie. Weu d’r kriegel van. Als ik zittn gun knapten ze los en mos ik Liesbeth weer vroagn om mit te helpn. Doar ston ik dan weer in de ruumte bie de WC’s mit de haile bourrel omhoogtrokken. Leek wel ain struusvogel, tot an de middel veul tulle en hoepels noar ondern tou twei dunne baintjes en ain poar widde schountjes. Als d’r aine binn kwam en mie zag wolk ook wel groag, gliek ain stuusvogel, mien kop int zaand stekn. Nait dat dat veul helpn zol, ze hadn mie toch wel herkent. D’r was mor aine dai dag mit zo’n jurk. Afijn ‘t romantische van kneepkes was der bie mie al gaauw af.

En dinn endelk binn je mit zien baident. In de taxi op weg noar het hotel. Schoef wat hin en weer om te controleren of alles nog op stee zit.
‘t Ritje is langzoam want d’r is ain zeer dichte mist. Chauffeur mos zodoande d’open goud bie de weg holn, dat kwam ons wel goud te pas.
Mien man’s hand zeukt mien knije en vind dai. t Veurspel begunt. Dan veul ik zien vingers de weg noar boven bewandeln. Wie kiekn baide onschuldig noar veurn. Chauffeur zol ja niks maarken. Zien hand ligt nou op mien boven bain en blieft doar. Langzoam komt zien mond richting mien oortje om wat romantisch te zeggn. Ik veul zien waarme oadem, ik wor waik . Zien lippen knappen ain beetje as zien mond open gait. En dinn ik heur de onstarveleke woorden:

“Dit hebben ze niet voorspeld, dat het zo mistig zou worden!” In ain klap waren wie weer op de wereld zet. De haile langzoame rit richting onze bruidssuite har chauffeur ogen veur zich op de weg en in de achteruut kiek spaigel. An lange gesprekken het chauffeur bliekboar ain hekel want hai zai telkens mor e ain zinnegie net als bie ons de blouddruk weer steeg, ‘t haile veurspel misoortjede.

Wat duurde ons dai rit laang. Op t leste kommen wie, noch aigenste nacht bie t hotel aan. Alles duster. Har ze de sleudel wel oafgeevm mor vergeetn t licht an te loatn.
Wie schoeveln veurzichtig veuruut. Mien laivert tilt mie op en droagt mie romantisch over de drumpel van t hotel. Al snoetjeknovvelnd en laive woordjes zeegnd goan wie wieder.
Hai zug nait dat d’r ain speultje van de hond op de grond ligt en veur dat wie t in de goatn hebbn liggn we laankuut in de hal van t hotel. Ik lag onderop en har mie goud zeer doan. De kneepkes waren weer ains lossprongen tegn mien billen, en twai riegen hoakies greepen zich noa vastte in mien vèl. Troanen ston in mien oogn zo gemain zeer deed en mien laiverd lag mien pienvertrokken gezicht op de grond de schuddebuukn.
“Wat ain stel” , zee e, “pas traauwt mor nog steeds valln ze op mekoarn”
Kon de lol de nait van inzain.

Wie mozzen 5 trappen op noar de bruidssuite. Mien laiverd har zien enkel verdraaid en hompelde veur mie aan. Ik leup mit koezen stief op mekoar en jurk hoog optrokn achter hum in ain pienlekke stilte. Op de bruidssuite aankomm gun t aanders as ik mie t veurstelt har.
Mijn laiferd kon mie nait an de billen kommen want dai brandden van de veule striemen van dat kneepkesgeklets en mien rugge lag twai riegn dik open.

Wie hebbn mekoar lompapmeld mit zalve en zunder aain woord te zeegen binn we in sloap vaalen op dai spannende traauwnacht.