Tieden veraandern

Tieden veraandern, kiek mor ains noar de fietsers, dij hier veurbie vlaigen. Gewone fietsen zuggen je hoast nait meer.
Van t veurjoar hebben wie ons ook n elektriese fietse aanschaft. Slim handeg, om wat verder van huus tochtjes te moaken.

t Valt mie op dat de minsken dij der op rieden nait meer de zulfden bent. As k eerder n rondje Hondholstermeer fietsen ging, kwam k mainstied de zulfde minsken tegen. Je hebben de moi zeggers, het was den moi, moi en soms wuir der even stopt, om t leste nijs deur te vertellen. Din heb je de fietsers mit n helm op, dij mien moi beantwoorden mit moin of moin moin. Doarnoast heb je de minsken dij mien groet nait beantwoorden en schrikken as k moi tegen heur zeg.

Wat mie nog t mainste aargert is dij groep dij mit twij man noastmekoar blift rieden. As k ze aan zai kommen, neem k zekere veur t onzekere en stap even òf en goa even aan t kaande.
Veur vaaier joar hebben ze mie in Delfzicht nije heup geven en doar mout k slim veurzichteg mit wezen.

Leste tied goan we voak richten Vlagtwedde, fietsen achterop d auto en begunnen voak bie Smilke (Smeerling), woar wie de fietsen van d auto hoalen en begunnen den voak aan n route noar Zelgn (Sellingen).
Bie t bakkertje, tegenover t gemaintehuus, kopen wie ons voak n kopke kovvie met n stuk poffert. As we den weeromrieden noar Smilke hebben we omenbie 40 kilometer op teller stoan.
Dat haren wie op ons gewone fiets mor zuneg red. Zo ontdekken wie op n makkelke menaaier, dat er in ons grunneger laand nog veul te zaain en te beleven vaalt.