Taal en Teken
t Vaalt ons (mie) op dat ter aal meer ien t Nederlands over t Grunnegers schreven wordt, net nou t Grunnegers aal meer schrieftoal aan t worden is, ien stee van spreektoal. Zo is der net n vergees boukje bie t tiedschrift ‘Toal & Taiken’ oetkommen, onder de titel ‘Taal en Teken. Vijftig korte bijdragen op het terrein van de Groninger taal en cultuur’. Deur Siemon Reker en Martin Hillenga.
Ien t Veurwoord schrieven ze: ‘Derhalve: Taal en Teken – uiteraard met een knipoog naar het tijdschrift Toal en Taiken, waarmee een groot deel van de oplage meegestuurd wordt. Meteen is op deze wijze iets gezegd over de lingua franca. Die is het Nederlands. Lezen over taal is al lastig genoeg en als we er een bredere lezerskring mee bereiken, dan zal iedere spreker van het Gronings
daar blij om zijn.’
Ons ducht dit argument is kulloazie. Ien dizze zin is logica aan loop goan. t Vernien zit ien t vougwoord ‘en’. Wat noa ‘en’ komt, het niks te moaken mit wat ter veur staait. Der haar stoan monnen: ‘Lezen over taal is al lastig genoeg. Daarom publiceren we dit boekje in het Nederlands, want voor een Groningstalige schijnt het gemakkelijker te zijn om in het Nederlands over taal te lezen. En als we met dit boekje over Groninger taalonderwerpen met de Nederlandse taal een bredere lezerskring kunnen bereiken, dan zullen wij daar blij om zijn, want dan heeft dit boekje meer prestige en krijgen wij dat ook!’
Want woarom zol n spreker van t Grunnegers doar blied om wezen? t Zol mie ien elks geval niks verschelen kinnen. Net as ik zollen veul sprekers van t Grunnegers pas echt blied worden as n braidere kring mit belangstellen veur Grunneger toal en cultuur t boukje aanschavven zol: ‘Zeg t mor. Gronings spreken/Grunnegers proaten, Een methode om het Gronings te leren spreken en verstaan met luister-cd’s’ (deur Geesje Vos en Piet Reitsema).
