t Was aans
Woar ains t goldgele koren was,
Ligt nou as n slichte deken t gruine gras.
Woar is t bleven dat vruchtboare akkerlaand,
Woaras de boer gewassen teelde mit verstaand.
Woar je t haile joar bedrieveghaid zagen,
Lopt sums n kou en liggen wat strontplaggen.
Mor slimmer nog as dat,
Is de stank van gier van Loug tot Stad.
Nee, geef mie de gewazzen en t wuivende groan.
Laiver doarvan din van de stank n troan.
