t Ende van n nij begun,
En zo is t bie leutjen alweer
al most van t eerste nog biekomen
lag ons lot ook dit joar weer in ‘Gods’ handen
en het onze ‘laive Heer’
weer mainigain tot zug nomen
zo te lezen in t doagelijkse kranten,
In de mainste gevallen veulste vroug
al vindt n aander het zo wel goud
verlet toch zo hail onverwachts t loug
deur t ontbreken van t neudige moud,
Den is de ain z’n dood n aander z’n brood
krigt t énde weer n nij begun
worden klaaine kinder weer groot
en schient noa t regen weer de zun,
De nog op t énde o zo donkere doagen
word n algaauw verdreven deur t licht
men ken den weer n stöt verdroagen
mit duchtmie n hail aander gezicht,
En zo ligt tussen t begun en t énde
het bestoan van ons leven
mit aal z’n ‘ups en downs’
zal elk t weer aanders beleven.
