Sulver droaden maank het gold

Silver draden tussen goud vrij vertoalt ien t Grunnings

Laive jong wie worden old heur, kiek moar noar mien grieze hoar.
Nee schud doar nou nait dien kop veur, k zai om t aaner dag n poar.
Stoadeg aan gaait t lampke oet, stoadeg aan komt d oale daag.
Sulver droadjes maank het gold, woar mien jong wie worden old.

refraain

Laive wicht wie baid word’n old heur, moar ons laifde dat word nait.
Laifde geft bie schik en pien, ‘t leven fleur en zunneschien.

Laive wicht nou mos ains luustern, t leven was nait altied goud.
Moar ons laifde werd der stark deur, en dij staarkte gaf ons moud.
Want aal komt ter sulver maank het gold, doarom bis doe nog nait old.
k Blief die as mien mooie wicht zain, knap as doe waas doar mor ain.

Altied zels doe veur mie blieven, t wichtje mit dien golden hoar.
Dat kiekje blift mie altied bie heur, ook aal wors doe honnert joar.
Soamen hemmen zai dou noar kiekjes keken, oet t albun van hun leven.
Woare laifde word nait old, aal komt sulver maank het gold.