Störm in Mörgen
Vanmörgen wazzen Kloas en Sientje wakker worden. t Waaide hail slim haard, of nee, t störmde hail slim.
De kinder hadden heur klaaier aantrokken en de wind hoelde om boerderij hìn. Of en tou heurden Kloas en Sientje kroaken. Dat kwam van n wilgeboom, stoef bie sloapkoamerroam. Of ze heurden t geluud van daaier in de staal. Dei wazzen ook onrusteg van het weer worden.
Dou kinder in keuken kwammen, zagen ze dat pabbe en mamme al eten hadden. Mor ze wazzen naargens te zain. Kloas luip even noar staal en doar bie de koien zag hai mamme stoan. “Je mouten zulm mor stoede smeren en drinken pakken. Joen pabbe en ik blieven bij de daaier totdat het boeten wat kaalmer is of totdat daaier wat kaalmer worden”, zee mamme.
Kloas ging weer noar keuken en zee tegen zien zus wat mamme zegt haar. De kinderen deden t zwiegen der tou, mor ze deden wat mamme zegt haar. Noa t eten gingen ze soamen staal in. De daaier wazzen al wat rusteger. t Leek net asof ze vuilden dat pabbe en mamme ze op heur gemak stellen kwammen. Pabbe proatte tegen de daaier. “Rusteg mor, kalm mor, dij wind gait wel weer vot”. t Leek te helpen. Mor as der den weer zo’n windvloag om t hoes gierde, zag je de koien benaauwd om zuk tou kieken.
“Pabbe, mout wie noar schoul fietsen, of zel wie lopen gaon?”, vruig Sientje. “Goan joe mor lopen, als de juvvraauw vragt waarom joe zo loat binnen, vertel heur den mor dat ik in de loop van de mörgen wel even bel om t oet te leggen of ik kom tegen de middag even op schoul en den hoal ik joe mit trekker op”, zee pabbe.
Kloas en Sientje deden heur regenklaaier aan en heur schoultazze op de rogge. Zo luipen ze deur de störm noar schoul. Ze mozzen sums opletten dat ze nait ondersteboven bloazen wuiren. Zai zaggen dat der veul bomen wazzen woar takken onder lagen. Dij wazzen der oafwaaid. Zai zagen ook dat der schoemkoppen op de golven op t knoal stonden. t Woater waaide sums over de stroat. En t ston ook wel slim hoog. Bie badde bie t dörp zagen ze pas echt hou hoog t woater was. De golven sluigen soms over badde. Der ston n plietsieauto bie om minsen te woarschaauwen dat ze nait over badde lopen mochten. Mor Kloas en Sientje luipen liekbendeg deur noar schoul. Zai wazzen nog op tied ook.
Op t schoulplaain zaggen ze meester van groep zeuven de kinder wiezen woar ze langs mozzen. Elk en ain mos deur achterdeur noar binnen, want aan de veurkant wazzen d’r al tien dakpannen ofwaaid. De juvven en meester wazzen baank dat kinder dakpannen op kop kriegen zollen. Mor gelokkeg wazzen der gain ongelukken gebeurd.
Dou de lezzen begonnen wazzen, zaggen ze dat er mor n poar kinder in klazze zaten. De aander kinder wazzen thoes of nog onderwegens. En in de loop van de mörgen zwakde de störm of en dou t middag was, zagen Kloas en Sientje dat heur pabbe mit auto bie schoul ston. Nu huifden ze nait te lopen. Ze heurden van pabbe dat t op de boerderij aalmoal goud goan was en dat daaier nou weer rusteg wazzen. “Gelukkeg mor, want als de koien in peniek roaken en zuk lösrieten, is t leed nait te overzain”, haar pabbe zegt. Mor gelokkeg was t aalmoal goud oflopen.
