Sonnet 3: Van stiep valen
Dou ik t op televisie zag en heurde
geleufde ik mien aigen ogen nait,
mor t was staarmswoar: ze haarn dat stok verdrait
te pakken… ik zag ja dat t gebeurde.
Hai zat verstopt in n koele mit besmeurde
wanden, de man dij Saddam Hoessein hait,
mit n volle board en – reken mor – boadend in t zwait
dou t leek of n tandarts zien gebit op echthaid keurde.
Wat was der over van Hoessein Almachteg,
hai vuilde zok ja broaskeachteg staark.
Zien foto’s hongen op elke houk zo prachteg,
zien standbeelden stonden pronks in stad en paark.
Dij Saddam toch, in glorietied zo krachteg,
vuil van zien stiep, der rest hom nog gain zaark!
Noaschrift:
Meindert vuil mit dizze drij sonnetten in de priezen bie de Knoalster Schriefwedstried 2004
Oet juryrepport van de Knoalster Schriefwedstried 2004:
Prieswinnoars 18 joar en older: de gedichten
Bie de groten kwammen der zestien gedichten binnen dit joar. Der is ain pries veur gedichten, mor de jury kon slim stoer kaizen uut drij verschillende gedichten. Wat opvuil aan dij drij gedichten, was dat ze wel wat op mekoar leken. Noavroag leerde din ook dat dit trio ofkomsteg was van ain en dezulfde inzender.
t Gaait om drij sonnetten dij aalmoal biezunder goud in mekoar zitten. d’Aine is actueel, d’aander humoristisch en luchteg en in de daarde zit n serieuze boodschap. Veur ale drije geldt dat compesietsie, vörm, inhold en riem hail goud binnen. En: t schrieven van n sonnet is slim stoer. Juryleden konden t aigenlieks nait ains worden wat nou de beste van de drije was. t Aine jurylid vond dizze beter, d aander dije. Doarom het de jury besloten om de pries tou te kennen veur ale drije.
