Slingertoen

t Veurnoame herenhoes, mit grode toenen en mit grachten der omtou doar swoanen ien dreven, ston stoef bie dörp. Toenen waren aanlegd ien Engelse landschapsstijl, slingertoen ien t Grunnegers. t Landgoud was aigendom van femilie Van Pattenburg.
Olle Van Pattenburg haar ien t lest van 19e aiw goud boerd as baauwboer en het dit hoes dou zetten loaten. t Was n groot gebaauw van twij verdaipens mit neoclassicistische gevels, strakke hoge roamen, architroaven. En n bordes, doar ze summers ien boeten zaten te theedrinken. Femilie Van Pattenburg haar n hoesholdster en n hoesknecht. Over de leste is n anekdote. Dou meneer ais n nije hoesknecht hebben mos, zee e tegen elke kandidoat: ”Ik ben n man van waaineg woorden. As ik zó dou (n geboar mit wiesvinger), din mostoe doalek kommen.” ”Dat treft”, zee sollicitant, ”ik ben ook n man van waaineg woorden. As ik zó dou (schudde mit kop), din kom ik nait.” Hai is t nait worden.
Henk Blink was der toenman. Mit zeuventien joar kwam hai as loopjong aal bie dizze femilie aan t waark en het zien fieftegjoareg jubeleum der ook vierd. Dat ging mit n groot feest ien t dörpshoes, n lintje van Vraauw Keuneg, n recepsie, n serenoade van t meziekkorps en as kedo n Solex. De Van Pattenburgs waren den wel elite, mor nait krenterg. Blink mog zien haile leven mit zien vraauw veur niks ien t lutje hoeske wonen en haar ale snuiholt veur kaggel ook vergees.
Blink woonde stoef noast t landgoud. n Groot verschil, zo’n luk hoeske noast t kolossoale herenhoes. Der lagen twij brugjes over grachten, doar Blink ale doagen over mos. n Ainvoudege laag over boetengraacht, vlak bie zien Blink zien hoes. Twij iesdern baalken mit holten plankjes dwaars derover en aan ain kaant n leunen. En ain over binnengraacht, van stain en gaitiesder, veul sjieker, mit sierkettens en trallalechies.
Verschil mos der wezen. Mevraauw Van Pattenburg dailde de loakens oet ien en om t hoes. En zai was doarbie slim aigenwies. As zai n geroanium op kop ien grond hebben wol, zat ter veur Blink niks aans op om dij plant ienderdoad ondersteboven ien grond te zetten, hou e der ook tegen prout. Belaggelk vanzulf, mor zo was ze.
t Waark gebeurde apmoal met haand. Schildloezen ien laurierbomen werden op odders van mevraauw òfsponsd mit tandenbozzel en sop. t Enorme grasveld wer maaid mit n zaais en mit n holten grashaark aanhaarkt, ‘rief ‘ ien t Grunnegers. Kantenranten mozzen knipt worden mit schoabescheer en laailinden werden snuid mit luk knipscheerke, want mevraauw kon t nait verdroagen dat bloadjes beschoadigd werden.
Slingerpoaden mozzen ale zodderdoagen schovveld en aanhaarkt worden, veur zundag. Mor ook ien week mog der van mevraauw nait over poaden lopen worden, t was veur sier. Doarom laip Blink altied op kaant van gras bie t pad laangs en zodounde ontston der ien aal dij joaren n oetsleten padje ien t gras noast slingerpad. Mozaïekpaarken ien toenen waren haalfweg veurege aiw aal laank oet de mode, mor meneer en mevraauw gingen gewoon deur mit t aanleggen van zukse blompaarken mit iengewikkelde patronen en kleurenschemoa’s. Dat wil zeggen, zai bedochten t, mor Blink mos t apmoal doun. Ale joaren was dat weer n dikke put, want dij honderden ainjoarege blomkes werden opkweekt oet zoad, of stekt. Din mozzen ze verspeend worden en verpot, begoten, biesnuid en ontloesd. En din ain veur ain ien grond.
t Grode hoes was haildaal onderkelderd, vlouer laag n dikke meter boven t maaiveld. Keukenroam boven t aanrecht, aan achterkaant van t hoes, zat zodounde meer as twij meter boven grond. As Blink smörgensvro om odders kwam, mos mevraauw heur wat te keukenroam oetboegen en keek zo noar beneden. Blink keek aingoal omhoog mit kop ien nek. Zo haren ze doagelks verslag mit nkander, ook letterlek mit standsverschil. Blink haar mit meneer op legere schoul zeten en kon minstens zo goud leren, ondanks dat meneer bieles kreeg. Mor meneer ging deurleren ien Stad en oetaindelk noar akkedemie. Blink mos noa zesde klas doalek aan t waark. Dat standsverschil was veur hom gain perbleem, hai was slim gezagsgetraauw. Hai zol nooit tegen meneer of mevraauw ien opstand kommen. Der waren nou ainmoal laaiders en volgers. Blink zien vraauw von t gekmanswaark, dat hai hom zo behandeln lait. Mor zai mos ook wel ais wat van mevraauw aanheuren. Over t opvouden van heur lutje zeun bieveurbeeld. Zulf haren Van Pattenburgs gain kiender, mor mevraauw haar der n bult over lezen. En mevraauw wis ook ales over t hoesholden. Vraauw Blink hil heur din ook mor stil. Wiens brood men eet… Mor zai mos heur wel ais verbieten. Blink haar n grode plichtsbetrachten. Zo kon e swinters, as t snaachts snijd haar, kwaitn’t hou vro te bèr oetgoan om weg en oprieloan schoon te vegen mit bezzem. Veur t geval meneer smörgensvro nog ais mit auto vot wol. Hai haar der gain opdracht veur, mor hai von t schane dat auto deur vrizze snij ree. Dat gaaf vaastreden snijsporen. Mit n dikke praan snij was dat nog tot doaraantou, mor as weg mor even wit was, dee e t ook. En veur hai op ber ging, laip e ale oavends eerst nog even om t grode hoes tou. Kieken of der ook onroad was.
Hai beheerste zien vak as toenman perfekt. Hai kon t gras van t grode, flaauw hellende gazon mit zaais zo strak en glad maaien as n biljartloaken en zunder ain n spierke onkruud.

Hai kreeg der veul complimenten veur oet dörp. Mor opvattens over mooi of nait mooi waren nait aan de orde, ook nait bie meneer en mevraauw. Blink leefde ien n tied dat laank en haard aarbaiden hail gewoon was veur zien stand. Gaauw en goud, was t motto van mevraauw. Toch ontston der deur de joaren bie Blink langsoam t idee dat t n beetje zíen toen was. Meneer en mevraauw werden older en nait beder en bemuiden heur ien t lest wat minder mit toen, laiten aal meer aan Blink over. Hai kon wat meer zien aigen gang goan. En op n duur verkochten ze t herenhoes, t wer heur apmoal te maans. Zai gingen noar Stad te wonen op n sjieke serviceflat. Kiender haren ze nait en aarfgenoamen dij der wel wonen wollen, waren der ook nait.
t Hoes mit toenen kwam ien bezit van n perfester mit emeritoat en zien vraauw. Perfester haar bedongen dat hai Blink as toenman holden kon, want zulf was hai haildaal gain toentjeder en zien vraauw nog minder. Zai zaten nog ale doagen ien bouken te studaaiern. Blink was blied vanzulf, hai kon gewoon deurgoan. En verholdens waren ienains haildaal omsloagen. Blink ging nou perfester vertellen hou t mos mit toen en dij von ales best. Dat verstaarkte t gevuil nog meer, dat t zien toen was. t Waren zien alermooiste joaren.
Mor perfester kwam noa n poar joar zo ienains oet tied en t hoes wer weer verkocht. Nou aan n reder oet Delfziel dij hier op stand rentnaaiern wol. Hai was nog betrekkelk jong, mor financieel al boven jan. Dizze man ging der zulf maank en haar Blink nait meer neudeg. Het ging nou mit mesienen en apperoaten, n zitmaaier, n bladbloazer, kettenzoag, strimmer, elektrieze heegscheer. Het was n gebrom en gebroes en ook lang nait zo netjes en persies. Per groatsie mog Blink der nog aal kommen.
t Was Blink n doorn ien t oog zoas ter nou ien toen omweg ging. Onpraktieze en onhandege gedailten werden gras. Gain mozaiekblompaarken meer – werden ook gras. En ook gain aanhaarkte poaden, doar kwam grint op. Summege stafolde bomen gingen om, zai gaven teveul schaar en reder wol veul ien zun zitten. Hai haar ook twij kaalver van honden. Dij vlogen aingoal deur toenen en vernailden veul aan stroeken en planten dij der nog stonden.
Blink haar voak woorden mit reder as e hom aanwies geven wol, want dij trok hom der niks van aan. Dat gezoes van dij ol kerel was reder laiver haildaal kwiet. Blink op zien beurt vernam op nduur wel dat t zien tied west was. Hai trok hom vrokkerg terug ien zien hoeske en zien aigen lutje toentje. Mor hai keek nog aingoal mit peerogen noar slingertoen en motjede aingoal op reder en ales wat dij verkeerd dee.
t Hoes is ientied alweer n moal of wat verkocht. Zit nou n filioal ien van n landelk bedrief en toen wordt onderholden deur n hovenier. Van oorspronkelke grandeur is nait veul meer over. Op stee van t grode boetenterras is n parkeerploats aanlegd. Weg is asfalteerd en n stuk braider moakt en soavends is t overaal n zee van licht. Slingerpoaden bennen hoast onherkenboar, ales is vergrasd. En grachten zitten dicht van rep en roet. Henk Blink is dood en t ainvoudege brugje over boetengraacht bie t lutje hoeske is ook vot.