Schoap, Hond en Wolf
(noar n foabel van Aesopus)
Schoap haar ais n stoet laind van hond, mor kwam der mor nait tou dij weerom te bringen. Hond sleepte schoap op t leste veur rechter. Rechter was gain beste, lait schoap mor naauw aan t woord. Wel raip hai wolf op as getuge. Dij zee dat schoap nait ain mor wel tien stoeten laind haar van hond en ook al raip schoap dat t apmoal logen was, t hulp heur niks, rechter luusterde nait.
Hond was slim verboasd, mor ook blied mit leugenachtege wolf en zee niks. Rechter dee oetsproak: ’Schoap mout votdoadelk tien stoeten aan hond geven’. Dag der noa heurde schoap dat wolf ien n daipe put valen was en der nait weer oetkommen kon. ‘Kin mie niks schelen’, zee schoap, ’Hai verdaint nait beter, dij leugenbaist. t Is zien schuld dat ik mien brokken eten mout zunder melk der deur.’
ain dij overdrieft is n gevoar omreden hai sprekt woarhaid mor bliekt toch n leugenoar!
