Rust

“Kom der ien …din kinnen joe der oetkieken,” zegt ol boas en gaait in zien stoul bie t roam zitten. “Wat brengt joe hier?”
Dokter kikt hom aan en kin ol boas mor zuneg verstoan, omreden dat hai gain Grunneger is. Hai verteld ol boas dat ain van zien kiender hom beld het, omreden dat t nait goud mit heur voader gaait en dat ze heur zörgen om hom moaken.
“Joe binnen gainent van hier, dokter. Waar kommen joe vot?”
“Ik kom oorspronkelijk uit Utrecht, maar mijn grootmoeder is een geboren Groninger.”

Ol boas schudt wat mit kop en legt hom der mor bie deel dat kiender dokter beld hebben. Hai haar heur nog zo zegd dat e dat nait lieden wol, omreden dat e wel wis dat t gain nut meer het. Hai vuilde al n zetje hou of e der veurston en dat e zien dikste tied had het. “Goa mor even zitten, dokter … t Is hier geen staande receptie, hoor!
Dokter heurt al wel dat ol boas zien longen vol zitten en vragt hom zien boesroen lös te moaken. “U rookt?,” vragt dokter, terwiel dat e noar ol boas zien longen luusterd. “U weet dat dit niet verstandig is?”

Ol boas kikt dokter mit schuun oog aan en zegt hom dat zien segoar hom nog best smoakt en dat e dij ook nait geern missen wil. “Ach, dokter … ik rook ale dagen n segaar en ale dagen neem ik twij heldertjes veur t slapen gaan. Weten joe wat of t is … mien vraauw is vier jaar leden uit tijd komen en sunt die dag is dikste glans der dik af, dokter. Samen dronken wij ieder avond n klokje en hadden wij t der over wat die dag altmaal beurd was. En we konden der ja ook goed op slapen, dokter.” zegt ol boas mit waike ogen. Mor tegenswoordeg wordt t slapen aal minder, dokter. Ik denk steeds aan haar en moet as ik kop op kuzzen leg zo aldernaaste veel hoesten…

Dokter begript dat ol boas vrezelk wìnst noar zien vraauw het en luusterd aandachteg noar de verhoalen dij ol boas over heur, zien kiender en klainkiender verteld. Hai begript dat hai gain verlet meer het aan gedou aan zien lief en dat e hom der bie deel legd dat t eerdoags doan is mit hom.
Ol boas verteld hom dat e groots op zien kiender is, dat ze heur zoakjes goud veurnkander hebben en heur goud verzörgd achterlet. Hai wait dat as hai oet tied komt, ze hom missen zellen, mor dat ze nkander hebben en zellen apseptaaiern dat e bie heur moe wezen wol.
Ale oavends, noa zien segoar en zien klokje, gaait e mit n gerust haart op bèr, in de hoop dat e aanderdoags nait wakker worden zel. Mor ons laive Heer het aans wat veur hom bedòcht, verteld e aan dokter dij meeliedeg en begripvol noar ol boas luusterd.

Dokter denkt aan zien aigen grootvoader dij tot op t leste zo aldernoaste veul pien haar en omreden dat e niks op papier regeld haar, mog, kon en wol t verplegend personeel van t vrome tehoes niks doun. Negen doagen haar hai mit zien femilie, mitnkander aan zien bèr zeten. Negen doagen kreeg zien grootvoader gain eten, gain wodder… enkeld meer pienstillers woar hai van in n daipe sloap vil. Negen doagen hillen ze zien haand vaast, prouten ze tegen hom, zeden ze ales wat ze eerder nait zegd haren… negen laange doagen, terwiel dat hai al ver vot was.

Zuster zee, dat ze t zo schier von dat ze altmoal dag en naacht bie hom waren. Mor zien moe haar heur zegd dat ze t veuls te laang duren von en of ze nait wat meer veur heur voader doun kon, din hom zo respectloos te loaten lieden. Zuster haar mit wieze snoet zegd dat heur voader gain pien meer haar, mor wat zuster nait wis, was dat zai mitnkander aldernoaste veul pien haren tiedens t woaken bie heur olle zaike voader…
Dokter kikt noar n foto dij ol boas hom zain let. n Foto woar hai soamen mit zien vraauw in t midden van zien kiender en klaainkiender zit. Twij mìnsen dij groots op heur gezin binnen, nait waitende dat n joar loater dij aine stoul n leeg stee wezen zol.

n Week loater zit dokter weer bie ol boas en verteld hom t verhoal over zien grootvoader. Dat dij op t leste zoveul pien haar en dat e nait geern wol dat ol boas zuks op zien ol dag ook nog beleven mos.
Hai legt n deuske mit sloappillen op toavel en zegt tegen ol boas dat t hom beder touliekt dat wanneer hai n goie naachtrust hebben wil, hai veur t sloapen mor n sloappil nemen mout.
Ol boas kikt hom verboasd aan en zegt hom dat e dat beslist nait wil, omreden dat e wel wait dat zien longen stikvol dij male zaikte zitten. Boetendes wil e zien klokje veur t sloapen goan, nait omruilen wil veur n sloappil.

Dokter kikt ol boas stief in ogen en zegt: ‘Ten eerste heb ik u niet gezegd dat u voor het slapen gaan geen borreltje meer mag,” dokter gaait ondertied stoan “en ten tweede… wie heeft het over èèn slaappil? Begrijpen wij elkaar?’

Ol boas kikt hom dankboar aan as dokter hom n haand geft en knipoogt nog n moal noar ol boas veur e deur achter hom tou dut, waitende dat e dij naacht endelk zien rust viendt.

(n Fictiefverhoal mit n troan, mor wel ain dij veur mie dails woarhaid is. Mien grootmoe haar niks op papier regeld en wie konden niks aans as din apseptaaiern woar zai veur kozen haar. Noa aacht laange doagen von ze endelk heur rust.)