Roemte in ´t Grunneger laand

Aal fietsend vanoet Wirdum
striek ik op´n baankje
net boeten Ainum neer
turend in de wiedse verte
onder ´n helder blauwe lucht
mit stoapelwolken
een springend hertenree.
Stil zittend
wordt er boven mie
ien ´n boom klepperd.
Ik zai noar boven
woarempel,
de grode bonte specht.
Hij roatelt en klopt
lustig op ’n stuk schors
mie nait ontzaind
loat hai op mie klettern
leutje stukjes mos.

Ik fiets wieder.
Noa slechts 2 minuten
stap ´k weer oaf
ontroerd deur ´t zain
van de Golden raand
van ons Grunneger laand.
Wait: ain en aal
golden glaans
zo volriep
wiegend in de zun
dut heur vreugde daans.
De combine komt aanbroezen,
nou wordt mien
Golden raand platreden
vermorzeld tot kaf,
de volle groankorrels
dei Gods haand ons gaf.

Oosterwietwerd
heur kerkje
komt in zicht.
Oetzaind vanoaf de wierde
zai ´k gruine wailanden
lief aan lief
laiflijk
noast mekoar liggen.

Binnen in ‘t kerkje
is ‘t stil.
Wat ‘n rust…
Zittend op ‘n baank
kiek ik om mie tou.
Pak ‘n biebeltje
sloa ´t open en lees
Prediker 9 : 9
“De vreugde van ‘t leevn”
geniet op alle doagen van joen leven
dei God joe het geven.
Het bestoan is leeg en vluchtig,
joe zwoegen en zwoegen onder de zun,
dus geniet op elke dag.

Verwonderd
fiets ik wieder
richting Kraiwerd.
De raand van ‘n akker wait
toont ‘n weelde aan
zaaibloumen
in de kleuren
paars, gruin, geel, oranje en rood
oadembenemend mooi
´t brengt mie oet lood.

Bie Holwier
stoande op ‘n brug
scheern de swaalfkes
aal mor in ´t ronde
rondom mien kop.
Doekel´nd boven ‘t woater
happend noar
mugjes en tiekjes.

Aal fietsend
kom ´k ien Nansum aan
ien ‘t besef:
genieten
van ´t Grunneger laand
is nait allain kieken
mor écht zain
noar ´t wonder
dat “leevn” hait.
Dat moakt ons leven
roem, kaalm en puur.