Roazendsnel

In t begun was der duusternis en t gung hom nait vlot genogt. Hai ruip ‘ik wil licht’ en floep … hai was in t licht. Waarm in moekes aarms zöcht e noar heur borst en dronk melk. Mor al snel was melk hom nait meer noar t zin en wol e meer van wat aans. Eerappels, gruinte en vlais, dat wol e hemmen om der mor zo snel meugelk van te gruien.
Pa peerdjede hom aan: ‘Flink eten mien jong, den gruist op t snelst en bist net als Pa n grode kirrel.’ Rondkroepen wör hom ook te min en al vlot ston e op baaide bainen. En zo wör zien wereld hom gaauw te klaain en aal dounde muik e zien wereld groter en groter. Aal meer ontdekkens vuilen hom ten dail en hai kon der gain genogt van kriegen. t Was n poep en n scheet en hai zat al op fietse. En veur zien olden der op verdocht wazzen, haar e ook al n ploffiets.

Femilie nuimde hom den ook wel ‘de roazende Roeland’ of ook wel ‘snelle Henkie’. Der wör ook mit regelmoat n vergelieken moakt mit Lucky Luke, ‘de man dij sneller schoot as zien schaar’. Alles gung hom vlot òf, t was mor even biegoan en hai wos der alles vanòf.
Hai was om en noabie n joar of zeuventien dou e mit n roazende rötgang op weg was noar schoule. In zien hoast haar e zien taze vergeten, joawel lu dat overkwam hom sums ook, en hai draaide vlot weerom om taze te hoalen. Dou e taze haar en nog sneller noar schoule runde as eerst, om mor nait te loat te kommen, luip e n jongeman achterop mit zulfde hoar en kleren as hai. Hai keek snel even om, zee ‘goidag’ en runde sneller dan snel noar schoul. Dou e, wat poesteg, in schoulbankje zat, schoot hom de jongkirrel in t zin dij e veurbie lopen was. Verrek, docht e en kwam tot t besef dat e noar homzulf keken haar. Joa lu, leuf t of nait, in aal drokte was e homzulf veurbie lopen! Kin je noagoan hou snel of hai was. Je zollen hom hoast de titel ‘Baron’ mitgeven.
Tied vloog veurbie en veur e t wos was e varentwinteg joar jong, ontmoette n schiere maaid en dou brak der n tied van betrekkelke rust aan. In tied van laifde is der gain stee veur hoast. Mor, zo as zoveul dingen in t leven, ook dij tied gung veurbie en dikste nijeghaid was der òf. Deur de plannen dij deur baaid moakt werden, mos der weer haard waarkt worden en t snelle leven gung weer zien gang as of t nooit anders west was.
Der wör traauwd dou e rond de datteg was en zo vloog e zien toukomst weer in. Hai was weer hailendaal in zien olde doun en roasde wieder as of e nooit aans doan haar.
Hai was weer zo snel dat as vraauw in bèrre zee, dat ze venoavend gain koppien haar, hai zok weer omdraaide in bèr en mit n tevreden zucht mompelde: ‘t Was weer lekker laiverd, tot mörgen.’ Dus kin je noagoan hou snel of e weer is. En veur je t wozzen wazzen der al drij lutjekes ook.
Mor hai kreeg der mor zuneg wat van mit. Joagen en vlaigen was t devies, want der mos geld verdaind worden en der mozzen apmoal luxe dingen kocht worden opdat je nait onderdeden veur de buren. Tot op n dag: inainen n felle pien op de borst, bainen wörren hom slap en zien haile wereld ston op kop. t Leek hom tou asof alles in staark vertroagde snelhaid òfspeuld wör. Dou e weer n beetje biekwam in t zaikenhoes zag e zien vraauw, in troanen, noast bèr zitten.
Kinder zollen ook snel kommen, zee ze en ze snokte t oet. Hai keek heur aan en zag nog aal dij schiere maaid van weleer. Dat laive snoetje woarof e doadelk veur valen was. Mor hai keek ais wat beter en zag dat heur gezicht, ondanks aal mooieghaid, n lut beetje veraanderd was. Der zaten wat rimpels rond heur ogen en wangen, der wazzen her en der wat vlekjes te zain dij hom nog nooit opvallen wazzen. Hai zag veur eerste moal dat leeftied zien sporen achterluit.

Intied was dokter aan kommen lopen en dij zee: ‘Nou meneer, dat was net op tijd hoor. Uw hart heeft het even behoorlijk zwaar gehad. Voor iemand van zeventig jaar bent u er nog goed vanaf gekomen.’
En inainen sluig hoamer nogmoals tou. Nee, nait zien haart, mor in zien kop! Verrek, docht e, bin ik al zeuventeg joar? Den is t endje der zo heer ja! k Mainde nog tied zat te hemmen om nog apmoal leuke dingen te doun mit moeke en kinder, mor den mag k no wel ais opschaiten ja!