Recycling

Woar de Drouwenerstroade n knik moakt riedst liekoet deur, t terraain van de wieldraaier op. Nait dat bedrief benoasten bie Dempte Vleddermond. Ok nait t karenbedrief verder hìn op Drouwenermond. Nee, de jechtege wieldroaier.
Aal dien briljante ingevens, onvervulde winsen, achterhoalde plannen, priesgeven prejekten, onvoltooide goude veurnemens, òfdoane zaken kinst heer kwiet. Zie binnen nait meer neudeg en eersttieds hest doe heur mor wegzet in de schure. Mit weemuid en mit in t achterheufd dat dij meschains nog es te paas kommen. Wel wait of aine der doch nog verlet om het.
Mor zie werden òfdekt mit de mandel van vergedelkhaid. Der was gain laifhebberij meer veur dat olde gedachtengoud. Ideen dij doe ooit mit zoveul vuur verkundegd haarst, noastreefd, tot in de puntjes tou uutwaarkt, volholden teugen beder waiten in. Dien gedachtengoud vergeelde, verolderde, roakte mit mot overdekt, olderwets, dateerd, retro, onbruukboar. Langzoam stoapelde t zok op, kwaam al hailemoal tot an t plefon tou.
Dus haauwst knobe deur. Uutrakken dij boudel. Loadst dien auto, dien kare vol doarmet en riedst noar de wieldraaier. Lieke deur woar de Drouwenerstroade n knik moakt. En den links om op de weegbrogge. De grode wieldraaier weegt dien volle auto. Regestraaiert t gewicht. En zwaait mit zien hand: kinst deurrieden.
Mit nog n bietje begroten in t haart löst doe dij: al dien ingevens, planen ideen, veurnemens, prejekten. In de ruderij mieterst doe dij op de schrodebult tusken al wat doar al legt.
Op de grode bult. Ledeg riedst n òfschaaidsrondje en keerst weerom noar de weegbrogge. De wieldraaier weegt weer en betoalt die t verscheel in gewicht uut. As troost kriegst de restweerde van dien olde gedachtengoud kontant in t handje uutbetoald.
Wat gaait heer mit de schrodebult? De wieldraaier sreddert t aal tot snibbels, paarst t in kompakte blokken bienander. Veur d’handel: recycling van old gedachtengoud. In dat materioal zit nog zoveul intelegentsie, vuur, energie, drevenhaid, emoties. Vedde grondstof veur nije denkers, plannenmoakers, idealisten, fantasten. Dij hebben t makkelker, kinnen veurtbaauwen op dat sredderde olde gedachtengoud. t Wiel is al uutvonden, dij huiven nait meer van de grond òf te begunnen.
Gedachtengoud wordt herbruukt. Dat bespoart hail veul energie. Wastoe ooit al bedacht hest was nait hailndaal vergees. Allinneg kinst nooit meer zeggen: hé doe doar, dat was mien idee, hest t gapt. Nee, doe hest dien gedachtengoud definitief priesgeven. Òfstoan an de grode wieldraaier. En dij het die doarveur uutbetoald. Òfkocht.