Raaizeger
Zundagoavend moakt mien Geert nog n rondje op fiets, as der n auto noast hom stil holdt. t Is duuster. n Man draait t roamke omdeel en vragt of hier t industrieterraain is. ‘k Heb net n man bie traain oppikt, dij mos hier wezen. Mor alles is doar oet en dood.’ n Man mit n beremuts op zit stil noast hom en zegt niks. Is e op zuik noar waark?
‘Der wordt n autospuiter vroagd, mor dij boas woont in n dörp verderop,’ zegt Geert.
‘k Red mie der ook wel mit,’ zegt man achter t stuur en ze rieden t duuster weer in.
Aanderdoags moak ik mien doagliekse loopke. k Kom n man tegen mit twij stokbroden in n puut van supermaart. Hai het n beremuts op.
Dij woont toch nait hier? k Heb hom ja nog nooit in dizze buurt zain. k Goa weer op hoes aan en weer komt aigenste man oet n ziedstroat. Hai lopt mie veurbie. Ik zeg niks. Din lopt e mien stroat in en k onnaaier, dat as e halfweg t fietspad op lopt, hai zo op t industrieterraain komt. En weer zeg k niks. Zol t zulfde man wezen, dij guster al op zuik was noar waark in t dörp en meschain n nije toukomst hier?
Ik blief mit n maal gevuil achter en bedenk: ‘Haar k nou toch mor wat zegd…’
