Proemen

Mien pa haar as paitereulieventer altied wel n jong in dainst dij methuilp met de paitereulieloop.
Veural swinters den wast gloepens kold, mor mos der ook veul verdaind worden.
Zummers was der nait veul te doun mor klanten mozzen wel bedaind worden, want as t kold was namen ook veul paitereulie of.

Wie woonden toen op Hoogkerk an t Houndaip, zeg mor 6 kilometer boeten zien venterswiek ‘Boeten Oosterpoorde’ in Stad.
Dij zummer haar e Bassie Huuzengoa an t waark. Schiere vent, niks mis met.
Ze zolden op tied weer thoes wezen en Bassie mog dij keer bie ons sloapen blieven, zuks gebeurde wel voaker. Veur ain oet Stad was boeten op boerderij n haile belevenis.

Bie boerderij was roemte zat, een stuk gruin veur t peerd, mor der waren ook geiten, kippen, knienen, schoapen, doeven, honden en zukswat.
En n grode toene dij mien pa bewaarkte, haar der zummers wel tied veur. Mien moe wekte alles wat kon, in gloazen potten, koken in grode wasoaker met allemoal klemmen op de potten, een haile bedounen.

Smörgens haar mien moe pa opdracht geven een kissie goie blauwe proemen te kopen en met noar hoes te nemen.
Dat gebeurde wel voaker dat hai boodschappen metnam.
Ik denk dat e dij kocht het bie Haarm Pots, n fruithandeloar op houk van hoek Julsinggoastroade.
Kissie met proemen wer op de bok zet, zailtje der overhen. Toun ze in loop van de middag op hoes angingen nam pa ploats links op houk van woagen stoef achter t peerd. Bassie mog doar nait zitten, dij mos op de bok zitten, dat was hoger en verder noar achter en ook vaileger.

Op weg noar t Houndaip.
Bassie zag t zailtje en docht mor doar mag ik vast wel aine van hebben, stak zien hand der onder en at aine op. Het smuik en nam nog aine.
Bliekboar is dat de haile weg zo deurgoan, mien pa haar der niks van vernomen.
Ze kwammen thoes, pa ging peerd oetspannen en verzörgen, woagen in de schuure. En moe vruig woar de proemen waren, kon ze dij nog even te koken zetten.

Pa noar de woagen, hoald t klaid weg en staait der n leeg kissie. “Bassie hest doe doar biezeten?”
“Joa Kupers even pruift.”
“Even pruift, kissie is hailemoal leeg.”
“Den het der bliekboar nait veul inzeten Kupers.”
Mien pa het denk ik wel fluikt, mor zee ook, “dat ken toch nait jong, doar krigst last van”.

Mien pa haar n veuroetzainde blik, jong is toch beroerd worden, pien in de buuk en nog aarger hai was löslieveg, wie zeden in reeskak, t zat overal, wat was dat wat.
Mien moe het hom holpen verschonen. Alles wat hai onderwegens valen loaten haar oproemd.
Ik denk dat Bassie klaaier van mien bruier an kregen het.
En dat hoi t nooit weer doan het.

Allain mien moe haar zug der wat aans van veursteld, proemen.