Potjeprinter

“t Het even duurd, mor k heb nou d’haandlaaiden uut”, zee Haarm tegen zien Dientje en nuzzelde zok ais lekker tegen heur aan. t Was altied zo gezelleg om nog even dicht bie nander te wezen veurdat zai sloapen gingen.
“k Bin stief benijd”, zee ze terugge, “Lèg mie t mor ais even gaauw uut, k kin ja hoast nait wachten. t Liekt mie zo schier om zulf ook ais zo’n leutje potje van onszulf in handen te holden. Van die en van mie soamen.”

Zai streek hom zachies over zien wange.
“Zolst versteld stoan”, zee Haarm. “Wat zai tegenwoordegs wel aal nait kinnen. k Zol d’haandlaaiden der even bie pakken. Kinst mitkieken, dat vin k wel belangriek, t is ja echt wat van ons soamen. ‘Nieuwste generatie 3D-weefsel-printers’, staait ter op, zugst? Hier op t ploatje staait t globoal aangeven. Wie mouten in d’invoerbak achterop d’printer n stuk van ons aigen liggoam stoppen. ‘Links weefsel van de man, rechts weefsel van de vrouw.’ Moakt nait uut wat veur weefsel, as der mor DNA in zit. D’fabrikant roadt aan om gewoon n hoare uut te trekken. Dij is dreuge en den komt ter nait zo gaauw schoade aan t apperoat. Gewoon elk aine uut t heufd trekken en der in stoppen. Nait n hoar van d’grond pakken, dat is gevoarlek. Je waiten ja nait van wel of dij is, der kinnen d’gekste dingen gebeuren.”
“Joa, dat kin k mie ook wel veurstellen”, zee Dientje. Zai ging nog ais even lekker dicht tegen hom aan liggen en schrok toch wat van t idee dat ter n hoar van d’buurvraauw in de printer ging. Nee, doar mos ze nait aan denken.
“En wie mouten ook goud opletten, dat wie aan d’aine kaande n hoar van die der in doun en aan d’aander kaande aine van mie. As t twij hoaren van dezulfde persoon binnen, kriegen we n kloon. Dat mout ook nait. Wie mouten der zulf goud op letten, ‘fabrikant acht zich niet aansprakelijk.’ Zugst, dat staat hier mit grode letters. Wie hebben t goedkoopste model kocht, dij is ja duur zat, ja. Dat betaikent dat wie verder gain invloud hebben op welk genetisch materioal wie t potje mitgeven willen. Der gain twij hoaren in en den mor ofwachten.”
“Och mien laiverd”, zee Dientje, “t mout wel t mooiste potje van d’haile wereld worden, dat wait k wel wizze, mit zo’n laive man as doe.” “En mit zo’n aibels schiere vraauw as doe”, zee Haarm. Zai keken mekoar daip in d’ogen, aaiden over mekoars wangen en zuchtten daip. “Mörgenoavend goan wie op tied op bèrrre, laiverd, t printen van ons potje gaait om en bie drij uur duren. k Heb n haalve dag snipperd, kinnen wie mörgenmirreg eerst noar d’Prenatal. Hou aal dij aander mìnsen kinder kriegen, wait k ook nait, mor t is n haile bevalen. k Bin zo bliede dat wie soamen mörgenoavend pabbe en mamme binnen.
Wat die, Dientje?”