“Poh!”

Hebrecht is nait heebrecht. Sprekst t uut as hebbrecht. n String boerenploatsen dij vanòf Poldert an t knoal zulfverzekerd t Rhederveld in schait. Zulfverzekerd, want zie hebben t recht.
Verder is dat Rhederveld wiederwaaids en ledeg. Al wizzeghaiden valen vot ast richten Bourtange gaaist. Benoam swinters legt t laand der bar en koal bie. En hest t in de wind op. Onveurstelboar onmeugelk ledeg. Zunder hol, zunder dast recht hest.

Doar wil k wat an doun, dus dink k mie dit verhoal uut. Stel: in dat laand van olden tot kolden, in dat Rhederveld riezen langzoam an bobbels op. Laankneersd bulten dij omhoog, altied groter. Stulpen uut tot haalve koepels tou. En op heur heugtepunt spattern dij mit n haardop “Poh!” uut nkander en zinken weerom vot in t te platte vlak. n Geur van swaitvouten blieft achter.
Altied weer aargens aans riest zuk n nije bult omhoog. In zien witte huuske bie Poldert oevent Kloas Spekken nije laidjes. In zien ooghouk zugt hai buten de vlagemast zwiepen. Mit de Grunneger vlage der an. Doar onder bolt de grond op. Verder hìn lopt n sloot leeg en verriest ok n bult. Stuk of vief kommen der omhoog. Bie tiedbeurten spattern dij mit n hartgrondeg “Poh!” uut nkander. En zakken terog in platte grond, olderdomsdreld woar pollen gras uut pieken. Midden maank swaitvoutenlocht vroagt Kloas zok of wat dit te beduden het. Willen dij hom zeggen dat zie zien laidjes nait schier vinden?

Over t haile Rhederveld kommen en goan bulten. Veur kadden binnen dij onweerstoanboar. Dij kommen van heinde en veer anlopen. Spinnend rollen dij zok op heur rogge tegen de bulten an. Zie meugen de geur van swaitvouten. Alderwegens zitten zie te kieken. Duken spinst in nkander zodroa weer n nije bult opkomt. Meschains dat den moezen votvlochten, dat is ok interessant. Mor benoam de swaitvoutengeur. Kadden keudeln over d’opkommende bollen, zetten heur schrap, springen vot as dij plovven, in nkander zakken. In t moanlicht speulen zie mit nkander, graauwen tegen nkander, rollen op heur rogge, geven kopjes.

Toeristies ondernemend Bourtange het de bulten in t Rhederveld ontdekt. Bussen vol Duutse en aandre toeristen waren der al veur de vesting. Veur dit nije spektoakel rieden dij evens deur, de Bakovensweg op. Der wordt entoesjast filmd en kinst dien kont nait keren, zo vol staait t.
Mor enkeld kieken is nait genog. Kinder, oaventuurleke toeristen zuiken d’uutdoagen. Zie lopen t Rhederveld in en surfen mit n opkommende bult met omhoog. Dat is cool, wunderbar en op de top moaken dij selfies. Wol vot wezen as der n “Poh!” klinkt en de bult terog zakt. Totdat aine onveurzichteg is en tiedens n plof in de bult verdwient. Hai wordt nait meer weerom vonden, ok nait as de grond weer plat is.

Plietsie komt, sloet t Rhederveld òf. Levensgevoarlek, verboden tougang. Der kommen bredden, hekken, rood-witte linten. Wel doch gaait scoort n persès.
In Bourtange binnen lu wol wat nokkends wend mit al dij kenonschoten. Mor noe mit dij bulten: dat lieken wol eerdschokken. Dij roeken geld, inventoareseren elk scheurtje. Overstelpen t Instetuut Mienbaauwschoade mit meldens. Zoas gebrukelk wordt eerst alles òfwezen. En noa protest goan dij doch mor verder onderzuiken. Het dit te moaken mit de gaswinnen? En dij swaitvoutengeur, wat is dat? De waitenschop komt der veureerst nait uut.

En de bulten in t Rhederveld kommen en goan. Barsten open mit n lude “Poh!”. Vullen d’e ocht mit swaitvoutengeur. En zakken weer in. De kadden blieven. Dij vuilen heur thuus.