Parfummevraauw
“Wollen ie der geern n luuks papierke omtou, of kin t zo?” vroug mevraauw van mien boukwinkel.
“Nee hur, t is veur miezulf.” Ze haar mie wel eerder hulpen, hailtied op dij vrundelk glimlaggende menaaier. Ze het zwaart hoar en broene ogen, is vrij slank en net as ik ien hoes, mit n leesbril op t puntje van neus.
Ze stopte De Kartuize van Parma ien n wit papieren puutje.
“Dat is din 36,50 euro veur joe”.
“Ik heb boukebonnen. Is dat goud? Aans zol ik t nooit kopen, veuls te duur veur mie.” Ze haar ook nog ains n aantrekkelke lach. En der hong n roek van parfum om heur tou, woar neusvleugels mie autemoatisch wat wieder van open gingen. Ik betoalde heur mit boukebonnen dij ik veur mien joardag kregen haar. Volgens Arnon Grunberg is De Kartuize van Parma, van Fraanse schriever Stendhal, ‘een van de meest romantische boeken die ik ken en
een van de interessantste boeken over verveling.’
As officier ien t leger van Napoleon was Stendhal ain van de waainege overlevers van de beruchte trugtocht oet Rusland (1812).
n Boer oet Sapmeer het tocht noar Moskou ook overleefd. Zien pakkend verhoal is optaikend deur K. ter Laan. Oet boer zien aigen mond, schreef Ter Laan der bie, mor doarmit was Ter Laan wat ongelukkeg in t woarhaid zeggen, heb ik mie vertellen loaten.
k Haar De Kartuize van Parma kocht omreden ik wol waiten wat Stendhal schrift over t godserbarmelieke ìnd van veldtocht – bevraizens, tyfus, oetputten – van doezenden Fraanse soldoaten ien Vilnius, hoofdstad van Litouwen. n Joar of wat leden is bie groafwaarkzoamheden ien Vilnius n massagraf ontdekt. Eerst wer docht aan Duutse soldoaten, mor dou der apmoal Fraanse knopen aan uniförms bleken te zitten, wer der onnaaierd dat t om Napoleons troepen goan mos. Ol soldoatebonken en uniförmresten binnen officieel, ien tegenworreghaid van Fraanse ambassadeur, herbegroaven op n kerkhof ien Vilnius.
Mit dat ik mien bouk te t puutje oetpakte, kwam der n nofleke parfumgeur oet omhoog. Dat mos van mevraauw wezen. Ik snoof roek n poar moal op. Hou laang blift parfumroek aargens aan hangen? t Witte puutje ligt nog hailtied op toavel. Ik kin t mor nait over t haart kriegen om t puutje vot te smieten. Mien vraauw zel t eerdoags wel ien muit kommen en oetrakken.
