Opoe gaait op raize

(n schetsje veur ain persoon)

Ik goa aan d’raaize noar mien nichtje,
Dat was vrouger een hail fien wichtje.
k Heb heur al in datteg joar nait zain,
k Goa noar Amsterdam tou mit de traain.
Mien man Geerd zegt: “Dat is gain pretje,
Doar in Amsterdam op een fletje.
Ik goa laiver een dag mit saaize,
Den mit die noar Amsterdam aan d’raaize.”
Nou Geerd doe hest groot geliek,
Paas doe mor op ons hoeske op d’ol diek.
Ik goa wel hallemoal allain,
Noar Amsterdam tou mit de traain.
k Bin al drok aan t studeren,
Om een beetje Hollands te leren.
n Stoete hait n brood,
Een schier jonkje is een stoot.
Joa ie zellen wel denken dat verrekte old wief,
Mor ik krieg op mien leeftied ook nog wel vlinders in mien lief.
Koolrapen dat binnen knollen,
Rimpels dat binnen vollen.
Tegen mous zeggen ze boerenkool,
En een schoul is een school.
n Busteholder körten ze of als B.H,
En tegen brij zeggen ze vla.
n Rötte is een rat,
En tegen een laiverd zeggen ze schat.
Het vaalt mie nait slim tou,
Dat Hollands is mie een gedou.
Het zal mie wel lukken, t zal ook wel mouten,
Aans broek ik gewoon mien handen en vouten.
Twij kilo vlaais en drij pond spek,
Ze verkloaren mie vast veur gek.
Wie kinnen gain onskes van dit en onskes van dat,
Doarvan worden wie laank nait zat.
k Zai der wel tegen op, mor dou mien best,
k Bin aigenlieks nog nooit zo wied van hoes of west.
Mien kovver weegt wel 15 kilo of een beetje meer,
Geerd zee: “Volgens mie komst haile joar nait weer.”
Och dij manluu waiten van toeten nog bloazen,
Dij zitten laiver achter volle biergloazen.
Der mot toch van alles een beetje mit,
Wat klaaier en n beetje goudje veur t schoonmoaken van mien kunstgebit.
Dij kerels binnen ook ja hailemoal verwend,
Hai wait wel, wie zetten aal doage ons gebit in Steradent.
Ik heb pantoffels, zaipe, nachtponne en aal zokse dingen, Dij namen ie toch ook mit as ie op raaize gingen?
n Beetje ondergoud en schone sokken,
En n poar waarme bostrokken.
En den nog wat ditje datje derij,
En veur onderwegens nog wat vreterij.
Ook dizze korset zal mit mie goan,
n Nije? Welnee, hai het net drij doage in t sodoawoater stoan.
Mensen ie goan mor wieder mit joen geproat,
Ik goa gauw op mien Solex, aans kom ik ook nog te loat.

Twijde Dail

k Bin der weer, k bin der weer,
Dit vergeet ik mien haile leven nait weer.
k Zag doar mensen mit rode, blauwe en gele hoar,
Ik docht, dat ik mien verstand verloor.
Alle kleuren, liek omhoog haren ze t stoan,
Ze leken wis en woarachteg secuur op n hoan.
Zain ie mien Geerd al mit zo’n hoanekame lopen,
Den huiven wie gain vogelverschrikker meer in toene kopen.
En as dat aansloug den konden de buren,
Mien Geerd wel n zetje huren.
Dat is mooi want den kon mien man,
Geld verdainen veur nog n raaiske Amsterdam.
Jong en old, groot en klain,
k Haar nog noeit zowat zain.
Ringen in d’neusgoaten en in d’waange,
As ik er noar keek den werd k gewoon n beetje baange.
Mit grote scheuren veur de kont zag ik ze lopen,
Dij aarme mensen konden zeker gain nale en droad meer kopen.
Ook stroatmuzikanten speulden om te overleven,
k Heb ze gaauw n stukje worst en keze geven.
Op de dam luip aine mit blote vouten deur glas in de weer,
Ik zee tegen hom, och mien jong dust die nait zeer.
Och wat heb ik doar veul mensen zain lopen,
Hail veul rassen nuchter en bezopen.
Ze lagen zo moar op de stroat of in n portiek,
Dij kriegen loater vast en zeker last van rimmetiek.
Dat volk het ook ja gain fatsoun,
Om joen dutje op stroat te doun.
k Heb ook nog doefkes vouert mit doefkevreten,
As daank doarveur hebben ze mie verschaaiden moal mien houdje bescheten.
k Haar het reuze noar mien zin,
Mor tied en geld dat haar ik veul te min.
Ze konden mie ook haildaal nait verstoan,
k Heb nog zo mien best op mien Nederlands doan.
Mien nichtje dij proatte ook ja sikkom gain plat,
Ik docht wat wieze schiete is dat.
Mor noar n poar doage haar ik t wel in de goaten,
Ze begrepen echt niks van mien plat proaten.
Mien nichtje zee doe mokst er wat van,
Der was een kerel dij docht dat ik oet Rusland kwam.
Mor ik bin een echte Grunneger al hail mien leven,
En doar mag ik toch wel n beetje trots op wezen.
k Heb ondanks mien gebrekkeg Hollands wel spaaitbuskes kocht in drij mooie kleuren,
Doar kin ik mien Geerd mooi mit op goan fleuren.
En dit was den mien verzonnen verhoal,
In ons ainige echte mooie Grunneger toal.

Instuurd deur Alberta van Dijk.